Söyleşi Hatra Hoca ile Söyleşi

@Hatra hocam öğrencilerle böyle bağ kuran onların derdiyle dertlenen onların sevincine ortak olan bir eğitimci uzun zaman olmuştu görmeyeli. Neredeyse çoğu mesaiyi doldurmak, müfredatı yetiştirmek peşinde koşan öğretmenler.

Sene 2012 bir Türkçe öğretmeninin dersini dinlemek için Ogün Adana imamhatip lisesine gitmiştim. Benim için çok değerli bir öğretmendi. Onda gördüğüm o enerjiyi, o sorumluluğu hep sizde gördüm. Allah daim etsin bu heyecanı.

Kısa süre önce ölümcül bir kaza atlattınız şükür ki şimdi daha iyisiniz.
Süreç nasıl geçti şimdi nasılsınız hocam?

Hatra' Alıntı:

Bu olanlar için sadece sistemi suçlamaksa işin en kolayı tarafı. Velileri tanıdığınız zaman görüyorsunuz asıl problemin aile ortamında başladığını. Olmayan temelin üstüne ne inşa edeceğiz?

Genişletmek için tıkla ...

Hatra hocam merhaba Bende söyleşinize katılmak istiyorum.

Hocam aile içerisindeki yanlış uygulamaların, yanlış eğitimin, çocukların eğitimini kötü yönde etkilediği aşikar. Bir hocamız ilk okula gelen bir öğrencinin eğitiminin %70 inin aile içerisine tamamlandığını söylemişti. Büyüklerimizin bir sözü vardır "İnsan 7 sinde ne ise 70 inde odur." diye. Peki aile içi eğitimin düzeltilebilmesi için ailelere yönelik neler yapılabilir. Öğretmenlik hayatınızda bununla ilgili mutlaka deneyimleriniz olmuştur

Hatra' Alıntı:

Birkaç yıl önce gitar çalmayı öğrenmeye başladım. Çok keyifli ama her şey gibi çok sabır ve zaman istiyor. Son zamanlarda şarkı söylemek ve gitar çalmak en çok uğraştıklarımdan.

Genişletmek için tıkla ...

Hocam söylediğiniz bir parçayı bizimle paylaşabilir misiniz

Evet Qasem, 22 Eylül'de yaya geçidinden karşıya geçerken araba çarptı. Gözümü ambulansta açtım. Sonrasında her şeyi zaten görevliler ve doktorlarım halletti. En zoru tabii hastanede geçen süreydi. Ameliyat öncesi ve sonrası. Vücudumdaki ezikler ve morluklar haricinde sağ bacağımda parçalı kırık olduğu için platin takıldı. Sanırım 8-9 gün hastanede kaldım. Eve çıktığımda da hemen kalkmam mümkün olmadı. Sürekli yattım. O zamanlar geçmeyecek sandım. Şükür ki hastaneden sonra hiç ağrım olmadı ama dikişlerimin iki tanesinde problem olunca tekrar bir operasyona girmek moralimi bozmuştu. Her günüm standart ve iyileşme odaklıydı. Pansuman ve kan sulandırıcı iğnemi yapıyordum, iştahım olmamasına rağmen bir şeyler yemeye ve bacağımı hareket ettirmeye çalışıyordum. Ama inanılmaz bir sakinlik vardı üzerimde. Hatta hiçbir şey hissetmiyor gibiydim. Şok etkisi belki de ya da teslimiyet.
Yoğun bir hayatım vardı. İşten çıkıp özel derse gittiğim bir gündü ve bam. Her şey bu kadar aslında. Bu koşturduğum hayata dair gözlerimin göreceği belki de son şey zikzak çizerek hızla üstüme gelen bir araç olabilirdi. Ben bunu bir felaket olarak değerlendirmiyorum. Allah'tan gelen her şeye muhtaç olduğuma inanıyorum. Her şey imtihanın ve eğitimin bir parçası. Kendimi keşfedebilmem ve Rabbimi daha iyi anlamam için bir vesile.
Sağlığın değerini zaten iyi bilirdim ancak daha önce grip ve nezleden öte hasta dahi olmamış olan ben sarsıcı bir deneyimle sağlığın gerçekten çok değerli olduğunu deneyimleyerek daha iyi anlamış oldum. Yürümenin ne kadar güzel bir şey olduğunu... Dışarı ilk yürümeye çıktığımda kendimi o kadar kaybettim ki tam üç saati zorlamışım. Ertesi gün yataktan kalkamadım tabii bütün kaslarımın ağrısından.

Sevgili Nokta, katıldığın için sevindim. Ne iyi ettin. Hemen konuya geçeyim o zaman
Ben aileler için kesinlikle aile seminerleri gibi eğitimlerin olması gerektiğine inanıyorum. Tabii ne kadar başarılı olunur bilemem. Hatta abartıyorsun diyeceksin belki ama bir evlilik danışmanlığına gitmenin daha evlenmeden mecbur tutulması gerektiğine bile inanıyorum.
Yalnız bir sorun çıkmadan müdahalede bulunmayan bir zihniyete sahip olduğumuz için bu biraz zor. En azından ailelerin daha evlenmeden çocuk yetiştirme, çocuk psikolojisi ve eşler arası sağlıklı bir ilişki üzerine okumaları, online araştırmalar yapmaları gerektiğini düşünüyorum. Evlilik, öyle yokuştan aşağı bodoslama koşmaya benzemez. Alınan her kararın ve yapılan her hareketin dönüşü olmayan bir sonucu olması mümkün. Herkes kendi ailesinden aldığını olumlu ya da olumsuz hafızayı az ya da çok kendi çocuğuna aktarıyor. . Ama bunu miras gibi kabul edip akışına bırakacağımıza, bilinçli aile ve bilinçli bir toplum için bilinçli bireyler olmayı amaç edinmemiz gerekiyor. İyi model olamayan anne babaların bu kısır döngüsünün kırılması lazım.

Not: Şarkıyı da halletmeye çalışayım.

@Hatra, Tekrar en çok çok geçmiş olsun. Bizde elimizden geldiğince seni yanlız bırakmamaya çalıştık. Hatta bu süreçte bol bol buralarda oldun ve bir yandan üzülürken bir yandanda sürekli bizle olman bizimde mutlu etti.

Gerçekten aile kurmak aile olmak önemli. Özellikle evlilik danışmanlığı olması gereken bir şey. Maalesef bizde aşk herşey için yetiyor ve sonrası hüsran..
Aile eğitimleri, aile seminerleri maalesef başka bir çıkmazımız. Ailelerin çocuklarına verimli zaman ayırmasıda ayrı bir sorun.

Birazda kitaplar üzerine konuşalım mı ne dersiniz hocam?

Hadi konuş

@Hatra, Şöyle anlaşalım bu akşam siz yarın ben. Çünkü iş yerine geçmem lazım.
Söz sizde hocam yarın ben devam ederim

Abicim, kitap senin konun. Ben okuma bilmiyorum. Bana daha boş şeyler sor.

@Hatra hocam bana göre her kitap bir medeniyettir, diyebiliriz ki bir medeniyet tek bir kalemden mi çıkar? Evet...
O bir kalem yılların verdiği tecrübeyi kuru bir kağıda değil, önce hayata, sonra zihne, sonra mürekkebi yansıtır. Mürekkeb hayata, hayatlara şahitlik eder. Her noktalama ayrı bir kapı, ayrı bir hol, ayrı bir pencereye açılır ve yazar her paragrafta yeni bir medeniyeti bize sunar. Bizde bir kitapta sadece bilgi değil, engin tecrübeler, yeni hayatlar, mükemmel fikirler, yaşanmış düşüncelerle dans eder dururuz. Bazen yüzümüz eşkşr, bazen sevince boğulurum. Belki çoğu zaman yazara kızar sayfaları yırtarız ısınmak için. Ama ne olursa olsun her kitap, bir medeniyet, ister bize hitap etsin ister etmesin...

Hocam resim yorumlarınızı çok beğenmiştik hepimiz. Gerçi @Hifa yoğunluktan bu ara bize resim yorumlamıyorya Bir resmi yorumlarken nelere baş vuruyorsunuz, nasıl bakıyor bağ kuruyorsunuz?

Ben kitabı kitap yapanın yazana bağlı olduğunu düşünüyorum. Basıldı diye yazılmış her şey benim için kitap değeri taşımaz. Bu, fikirlere katılıp katılmamaktan ziyade içeriğinde kayda değer bir fikrin olup olmamasıyla bağlantılı aslında.

Fotoğraf ve resim yorumlama, ürüne göre değişim gösteriyor. Ama genel olarak bütünden detaylara doğru yorumlarım. Sevgili @Hifa'nın eklediği resimler genellikle soyut, sembolik ve metaforlarla dolu. Dolayısıyla oldukça zorlayıcılar.

Bütüne bakıp önce resmin bana hissettirdiği genel duyguyu çıkarırım. Sonra bütünü oluşturan detayları inceler ve kullanılmış her nesne arasında bağ kurmaya çalışırım. Anlamadığım bir nesne varsa biraz araştırma yaparım. Her nesne önemli. Çünkü hiçbir nesnenin kağıda sebepsiz konulduğunu düşünmüyorum. Tabii bir mesajı olan, Hifa'nın paylaştıkları gibi olanlardan bahsediyorum.

Fotoğraf yorumlama biraz daha farklı. Nasıl anlatsam... Fotoğraflar olanı olduğu gibi göstermeye dayanan bir sanat olduğu için olanın sizde uyandırdığı hisler ve düşünceler önemlidir. Bilgin, hayal gücün, tecrüben ve yeteneğin doğrultusunda herkesin gördüğü sıradan bir kareye kendi içsel yolculuğunla birçok anlam yükleyebilirsin. Hatta fotoğrafı çekenden bile daha fazlasını. Bilemeyiz.

Sevgili @NoktA bu şarkıyı tercih ettim. Kazadan birkaç gün önce yaptığım son kayıttı bu. ☺ Gayret Et Güzelim...

Hatra' Alıntı:

Sevgili @NoktA bu şarkıyı tercih ettim. Kazadan birkaç gün önce yaptığım son kayıttı bu. ☺ Gayret Et Güzelim...

Genişletmek için tıkla ...

Hocam sesiniz çok güzel K]] :dsy:

Sayın yönetim Hatra hocama rica edelim konu açalım, söylediği parçaları bizimle paylaşırsa daha çok dinleriz :nida

Çok teşekkür ederim hocam bizi kırmadınız