Özgün Konu Binlerce kez toplanmış dağınık bir odadan mektuplar;

Zoe' Alıntı:

Kimse misafirliğin kısası makbuldür demedi.

Genişletmek için tıkla ...

Bu herşey için geçerli mi

@Qasem abi yok her şey (herkes) için geçerli değil

@Zoe, tüh ya bende yeni denizlere yelken mi açmam lazım acaba didim ömürlük misafir oluyorlar

@Qasem, abi benden bıktıysan söyle, zerre umrumda değil bu kardeşlik bitmez heves etme

Hayatta ne kadar ileri gidersen git ilk mutlu olduğun anlara kafayı çeviriyorsun.. Anın içindeyken fark edemediğin hatırları bir bir anıyorsun. Sonra ağladığın günleri gülerek, güldüğün günleri ağlayarak anıyorsun. Her duygunun fazlası zıttına döner diye boşuna dememişler. Mutluluk bir sonuç değildir. Süreçtir. Tüm özlem ve isteklerin yerine getirilmesi he hiç değildir. Geçmişte olduğun, şimdi bulunduğun ve gelecekte olacağın kendine bir şeyler bırakmaktır. Kendimi seviyorum. Sen de sev.. En güzel hediye sevgidir. Sevginin açıklaması yoktur. Varsa zaten sevgi değildir.

Yanlış kişiden dinlediğin cümleler ile çöp kutusuna dönmenin hiçbir yararı olmuyor. Dünleri dök bak, nice sesler yükselir kalabalıktan. Kusurlu dedikleri her bir cümlede içinde bir parça ben varım. İnsanoğlu her şeye alışıyor ya.. Sözler gül bahçesi vadeden çalılık. Hiç bir şey umduğun gibi değil. Ne söylenen sözler ne söylenen zaman. Yarının karanlık merdivenlerini sırtıma dayayan kalabalık. Hayalimi yaktım, ışığı ancak bugüne yetti. Yarınımı bitiren sesler..

Bu mu istediğim?

Işık söndü, gölgem karanlığa teslim oldu. Kapının deliğinden ay ışığı yükseldi usulca. Gölgem her zaman ki yerini aldı. Burası daha iyi bir yer olabilirdi. Anlaşılacak olabilsem. Açıklama ihtiyacı duymasam. Kapının anahtarlarını çıkarıp attığım günden beri, kendimle konuştuysam. Bu hücrenin her bir santimine benligimden bıraktıysam, bile isteye kabul ettiysem.. Bu eksiklik benim varoluşumsa.. O zaman kabul ediyorum. Bu döngüye esir oldum.

"Çok yorgunum." Diye fısıldamak istiyorum.
Uykuma geri dönmesini, belki bir kitap okurum. Nadir olan nedir? Ben sana yardım edebilirim, sen bana yardım edebilirsin. Çoğunuzun yeşil yaprakları sevdiğinizi biliyorum, ben sarı yaprakları severim. Şimdi burdayım. Sarı yapraklar elimde. Dışarida kocaman bir dünya vardı, içinde ben yoktum. Sonra herkes orda. Koyu bir sohbet var. Yürekleri hesaplı açmak, normal olan buymuş gibi. Seni çağıranlar gelmemiş.. Hesap oldukça kaparik. Tüm yaprakları bıraksan da kalkamazsın altından. Sarı yaprakları sev yine de.

Hayata yeniden başlamak, bir tabloyu baştan çizmek gibidir; eski izler silinir, yeni renkler fırçalanır. Kişi, kendini yeniden inşa etme yolunda, eski yaralarını ve kırık dökük hatıralarını geride bırakır. Kendi iç dünyasına odaklanmak, dışsal yargıların gölgelerinde kaybolmaktanse, özsel bir yenilenme arayışının merkezinde olmaktır. İçsel bir sessizlikte, eski acıların yankıları dindirilir ve yeni bir hayatın temelleri sabırla atılır. Sonuçta, kendi özünü yeniden oluşturmak, gerçek bir dirilişin anahtarıdır.
Karanlık gecenin ardından beliren ilk ışık şafağında olduğu gibi, bir aydınlanma arayışıdır bu. Kendi labirentlerinde kaybolmuş umutlar ve kırık dökük hayaller, tıpkı yıkılmış bir kalenin içinde saklı kalmış eski taşlar gibi, dikkatle seçilerek yeniden yerlerine oturtulur. Her bir adım, eski benliğin kalıntılarından arınarak, yeni bir varoluşun tohumlarını eker. Bu süreç, dış dünyanın göz kamaştırıcı ışıltılarından uzak, özde bir dinginlik ve sessizlik içinde gerçekleşir

Tekrar yazmak çok güzel..

Yıllar süren bir yolculuğun ardından, gökyüzündeki yıldızlar kadar parlak ve umut dolu bir geleceğe doğru yola çıktığımı hissediyorum. Kendi haritamda yeni bir rota çizdim, geçmişin karanlık koridorlarından kurtularak aydınlık bir yolda yürümeye başladım.Geçmişin üzüntüleri, tıpkı kasvetli bir bulut gibi üzerime çöküp ruhumu karartsa da, artık onları geride bırakmanın ve kendi ışığımı bulmanın vakti geldi. Kendi değerimi ve gücümü yeniden keşfettim; önce kendime, sonra dünyaya meydan okudum. Kendime verdiğim öncelik, tıpkı güneşin karanlık geceleri aydınlatması gibi, hayatımı aydınlattı. Her adımda kendi kuvvetimi, kararlılığımı ve özsaygımı yeniden inşa ettim.Artık hayatımın başrolündeyim. Her anı, her kararı, her seçeneği kendim için şekillendiriyorum. Özellikle kendime değer verdiğim ve hayatı kendi renklerimde yaşadığım bu dönemde, kendi hikayemin kahramanı olmanın gururunu yaşıyorum. Geçmişin gölgeleri ardımda kaldı; şimdi önümde bembeyaz bir sayfa var ve bu sayfayı kendi hayalimdeki öykülerle dolduruyorum.Özdeki gücümü ve sevgiyi bulduğumda, kendime olan inancım yeniden yeşerdi. Geçmişin acı veren izleri, yerini umut dolu bir geleceğe bıraktı. Artık ne olursa olsun, kendi hikayemde bir kahraman olarak kalmayı seçiyorum. Geçmişin gölgelerinin ardında gizlenen ışığı bulmayı başardım ve bu ışık, önümdeki her adımı daha aydınlık ve anlamlı kılıyor.

Kim olduğunu artık biliyorum.

Sana en içten dileklerimle, kendi yolunda yürümeye devam etmeni temenni ediyorum. Her anın tadını çıkar, her zorluğun üstesinden gel ve kendi yaşamının gerçek başrol oyuncusu olmanın tadını çıkar. Her şey senin içindeki güç ve sevgiyle şekillenecek. Unutma ki, her yeni gün, senin yeni bir başlangıcın olabilir.

Bu satırları yazarken, içimde bir filiz gibi büyüyen yeni hayallerin hafif esintisini hissediyorum. Gökyüzünün rengini değiştiren bir sabah gibi, umutlarım da gün be gün şekilleniyor. Artık eskisi gibi değilim, ve bu değişimi büyük bir huzurla kucaklıyorum.
Yeni bir yaşamın kapıları ardına kadar açık, içeriye adım atmak için sabırsızlanıyorum. Fakat bu yeni dünyaya girerken, geçmişi ardımda bırakmak yerine, onun bana kattığı dersleri cebime koyuyorum. Her anının bana getirdiği güzellikleri takdir ediyorum; çünkü geçmişin izleri, geleceğin haritasını çizerken bana yol gösteriyor.
Şu anı sevmeyi öğrendim. Hayatın karmaşıklığına takılmadan, her saniyenin kıymetini bilmek gerektiğini anladım. Çünkü hayat, ne yarın ne de dün; hayat, tam da şu anda, bu satırları yazarken akıp gidiyor. Anın içinde saklı olan huzuru bulmak, dünyanın en büyük hazinelerinden biri. Şimdiyi sevmek, güneşi bir sabah vakti denizin üzerinden doğarken izlemek gibi; hiç bitmesini istemediğin, ama bitişinde bile güzellik bulan bir an.
Bakış açılarım da değişti. Artık her olayın, her kişinin hayatıma kattığı bir şey olduğunu biliyorum. Zorluklar birer yük değil, aksine, beni daha da güçlü kılan taşlar. Her deneyim, bir adım daha ileriye gitmem için bir fırsat. Her hata, bir öğretmen. Korkular, üzerime gelen bir fırtına değil; aksine, yağmurun ardından gelen temiz hava gibi.
Ve şimdi, önümüzde uzanan bu yolda yeni hayallerin peşinden gitme zamanı. Yeni hayaller, taze başlangıçlar demek. Beni bekleyen bilinmeyenlerle dolu bir serüven, ama bu serüvenin her adımı, yeni bir ben demek. İçimdeki ses, bana sürekli fısıldıyor: "Cesur ol, kalbini dinle ve her anın tadını çıkar."
İşte bu yüzden, kendime bir söz veriyorum: Şimdiyi seveceğim, her ne olursa olsun. Yeni hayaller kurmaktan korkmayacağım. Çünkü biliyorum ki, hayatın güzelliği bu bilinmeyende saklı.

Sevgiyle,
Sen

Sevgili Ben,

Bazı vedalar gürültülü olur; kopuşların izlerini her yerde hissedersin. Ancak, en zor vedalar, sessiz olanlardır. İçimizdeki beklentileri bitirmek, görünmez ama derin bir ayrılıktır.
Hayal ettiklerin, umdukların, beklediğin o anlar... Onlar, zamanla içini kemiren ama aynı zamanda seni hayatta tutan iplerdi. Beklemek, bir şeylerin daha iyi olacağına, birinin döneceğine ya da hayatının o büyük değişimi yaşayacağına olan inançla yan yana durmaktı. Bu inanç, seni ileriye taşıyan güçtü, değil mi? Ama her ip gibi, bu da yıpranır, incelir ve en sonunda kopar. Koparken ses çıkarmaz; senin içinde, derinlerinde bir şeylerin kırıldığını, parçalandığını hissettirmeden yapar bunu.Bu vedayı kabul etmek zor, biliyorum. Umudun ışığını söndürmek, hayallerin yıkıldığını kabullenmek kolay değil. Ancak, bazen veda etmeden yeni bir yola çıkamazsın. Bazen, eskiye tutunmayı bırakmadan yeniyi inşa edemezsin. Bu vedayla birlikte, beklentilerin seni zincirleyen bir prangadan başka bir şey olmadığını fark ediyorsun.Bu vedanın ardından, sana ait olanı geri kazanacaksın: Özgürlüğünü. Artık beklentilerle sınırlı değilsin. Artık hayatın ne getirirse getirsin, onu karşılamaya hazırsın. Belki zor olacak, belki bir süre boşlukta hissedeceksin. Ama o boşluk, aslında senin yeniden doğuşunun sahnesi olacak.Beklentilerin ağırlığını taşımaktan vazgeç. Bu vedayı kabul et ve yeni bir başlangıca adım at. Her vedanın bir başlangıç olduğunu unutmadan, içindeki beklentilerden arınmış, hafif ve huzurlu bir şekilde ilerlemeye devam et.

Sevgilerle,
Kendin

Sevgili Ben,

Bu mektubu sana, kendi yolunu ararken karşına çıkan engelleri aşmakta zorlandığın bir zamanda yazıyorum. Kafanda dönen sorular, dış dünyanın gürültüsü ve kendine dair duyduğun şüpheler arasında belki de kendini kaybolmuş hissediyorsun. Ama unutmaman gereken bir şey var: Yıldızlar ateş böceği sanılmaktan korkmazlar. Biliyorum, bazen çevrendeki insanların seni yanlış anlamasından, senin değerini görememelerinden korkuyorsun. Parladığın anlarda bile, ışığını küçültmek zorunda kalıyorsun belki de. Ama unutma ki yıldızların görevi, en karanlık anlarda bile ışık saçmaktır. Onlar, kim olduklarını bilmenin ve kendi yolculuklarının farkında olmanın gücüne sahiptirler. Sen de öyle olmalısın.Kendini tanıma yolunda atacağın her adımda, içindeki o yıldızın parladığını hisset. Kendine olan inancını asla yitirme. Başkalarının seni nasıl gördüğü, senin gerçek değerinle ilgili bir ölçüt olamaz. Yıldızlar, sadece parladıkları için değerlidir; birileri onları fark etse de, etmese de. Sen de kendi değerini bil ve ışığını asla küçültme. Zor zamanlar, seni daha güçlü kılacak. Bu mektubu, gelecekte dönüp baktığında, kendi yolunda nasıl ilerlediğini, ışığından asla vazgeçmediğini ve kendine inanmaktan hiç vazgeçmediğini hatırlaman için yazıyorum. Yıldız gibi parlamaya devam et; çünkü sen, sen olduğun için değerlisin.

Sevgiyle,
Kendin