Özgün Konu Binlerce kez toplanmış dağınık bir odadan mektuplar;

Sevgili Ben;
Hayat bazen karşımıza öyle anlar çıkarır ki, kendimizi görünmez gibi hissederiz. Belki çabaların, fikirlerin, varlığın başkaları tarafından yok sayılacak. Seni önemsemeyen insanlar olacak, emeklerini değersiz görenler çıkacak. Ama işte bu anlarda, aslında en güçlü olduğunu hatırlamalısın. Bu hayatta var olmak demek, sadece fiziksel olarak burada olmak değil; düşüncelerinle, hislerinle, yaptıklarınla, dünyaya kattıklarınla var olabilmektir. Senin varlığın, sadece seni destekleyenler ya da seni takdir edenler tarafından anlam kazanmaz. Seni yok sayanlar, sana sırt çevirenler bile farkında olmadan seni daha da güçlendiren birer basamak olabilir. Onlar seni yok saydıkça, sen kendine olan inancını daha da pekiştirmelisin.Bu süreçte belki yalnız hissedeceksin, belki de haksızlığa uğradığını düşüneceksin. Fakat unutma ki, en değerli savaşlar yalnız başına verilenlerdir. İçinde taşıdığın gücü, kararlılığı ve inancı kimsenin yok edemeyeceğini hatırla. Senin varlığın, senin kendine verdiğin değerle ölçülür; başkalarının seni yok sayması, senin gerçekten yok olduğun anlamına gelmez. Aksine, sen kendini yeniden keşfedecek, sınırlarını zorlayacak ve her defasında küllerinden yeniden doğacaksın. Kendine şu soruyu sormaktan çekinme: "Başkaları beni yok sayarken ben neden kendimi yok sayayım?" Sen kendine inandığın sürece, içindeki o ateş hiç sönmeyecek. Her düşüşte yeniden kalkmayı, her yok sayılmada daha güçlü var olmayı öğreneceksin. Yolun ne kadar zorlu olursa olsun, bu yolda attığın her adım seni daha da var edecek, daha da büyütecek. Senin hikayen, seni yok sayanların değil, senin kendi inancının ve kararlılığının bir yansıması olacak. Bırak seni görmezden gelsinler; sen daha çok parlayacaksın, daha çok var olacaksın. Çünkü sen, seni yok sayan her şeye inat, bu dünyada güçlü bir iz bırakmak için buradasın.

Unutma, senin hikayen, senin inancınla ve mücadele azminle yazılıyor.

Sevgi ve güçle, kendin.