FK Kavram Entegrizm

"Hakiki hale dönüş." olarak basit bir tanım ile başlamak istedim. Bu tanımdan yola çıkarak içersinde bulundurduğu unsurları açmak isterim. İlk unsur; geçmişe dönüş. Geçmişe dönüşlükte katı bir gelenekçilik gün yüzüne çıkıyor. Uyum sağlamaya red ve gelişmeye kemikleşme doğuruyor. İkinci unsur; sertleşme. Bu unsurda ise katı, kavgacı ve dogmacı bir yapıyla karşı karşıya geliyoruz. Ve ucuncu unsur; uzlaşmayı reddetme.

Tekamül karşı hareketsizlik, modernleşme karşı gelenekçilik ve tarafsızlığa karşı dogmacılık olarak tanımlanır.

Roger Gareudy'nin kitabını okuduğunuzda sema daha gerçekçi bir hal alacaktır. Zira benim üzerinde çalışmam yaklaşık iki haftami aldı.

Kitapta aynı zamanda bir entegrizm karşıtı olarak da karşımızda bulunur. Bu da aslında dengenin ne kadar önemli olduğunu vurgular. Kitabın sadece bir kaç cümlesini aldığımızda bambaşka bir durum ortaya çıkarken bütüne bakıldığında düşüncenin özünün kavramsal bir uzaklaşmaya gittiği görülür.

İnsanoğlunun sadece üreten ve ürettiğinden fazla tüketen, sömüren bir doğaya bulunması ekolojik dengenin alt üst olmasının insanın manevi kısmının neredeyse yok olmasında etkisi entegrizmin oluşmasının nedenleri arasındadır.

Dünyanın sadece madde kısmından oluşan tarafına sarılmasıyla manevi kısmın sarsıntısı dönemi öze dönmeye itmistir. Ancak bu öze dönerken aklın ve bilimin askıya alınması yanlıştır.

Benim entegrizm kavramı ile tanışmam Roger Garaudy'nin Entegrizm kitabı ilme tanışmam ile oldu. İzmir yolculuğunda otobüste okumak için almıştım.

Yani aslında entegrizm bir kültürel intihardır. Dinanizme karşı pasifizmi savunur. Yeniye karşı eskinin savunusudur, değişimden korkar, yeniliğe kapalıdır. Eleştirel yaklaşım sergilese dahi eskiyi çok fazla irdelemez dokunmaz...

Oysa yeni bir kavram eski ile kavgacı olmalı, kavramlar geçmiş ile kavgalı olduğu, hesaplaşmayı göze aldığı oranda gelişir yaygınlaşır. Yoksa geçmişi yansıtmaktan öteye geçmezler

Kavramla konu açıldığında tanıştım. Anlamı:
Modern hayatın kendi dinamikleri içerisinde meydana gelen her türlü değişim ve gelişime karşı bir direnç geliştirme durumudur.
Bana değişimi kabul etmeyen boğa burcunu çağrıştırdı. Başaklar da da biraz değişime kapalılık vardır.

Kavramlar ilgili konuşmamız gereken asıl şey bence şu ;
Eski ve yenin arasında nerede konumlanacağız. Geçmişi ele nasıl alıp geleceği nasıl inşaa edeceğiz. Geçmişin çöplüğünde boğulacakmıyız, yoksa geleceğin potasında eriyecekmiyiz?
Nasıl bir paradigma üreteceğiz?
Makyavelist ve kapital yeni dünya düzenine karşı nasıl bir direnç göstereceğiz. Bunun özü geçmişte mi yoksa bir yenilenmeden mi geçiyor?

Yenilenme kendimiz için mi yoksa değerlerimiz için mi?

Eski kültürün süregeldiği bir uygarlık ayakta kalamaz ancak yeniliğe uyum sağlamış bir uygarlık devamlığı mümkündür.
Öyle ki bu demek değil ki eski kültürü silip atacak.. Ya da yeni kültürü olduğu gibi özümseyecek bundan ziyade denge sağlayacak.
Uygun olan yenilikleri eskiyle harmanlayacak. Diğer türlüsü sadece kafaya sıkmak oluyor.