Söyleşi 'Seveceksen beni sev' Qasem

Hazirim 1.2.33… baslayin

Evvela Allah razı olsun Usta.
Usta tabirini kullanmayı seviyorum, zira samimiyeti nezdinde pekiştirir.
Editörlük falan geride kaldı lakin yol arkadaşlığımız, dava ve birliktelik iller değişsede devam ediyor. Dernek, cemaat yada stk lar sadece birer araçtır, asıl olan ise amaçlardır. Vahyin deyi mi ile "weatesimu bi hablillah"

Kim hakkımda ne demiş ne duymuşsun bilmem, zira hakkında çokça konuşulan, hikayeler anlatılan isimlerden biriyim Kendi halinde yaşayan biriyim...

Biz önemli olana sorularımıza gelelim.

Evvela bizler, yani diğer canlı türlerinden farklı olan insan herşeyden önce bir erdem yolcusudur. Yola bu niyet ile çıkar lakin yolda başına gelenler, sapmalar, zorluklar onun bazen ne hana ne de hedefe vardır az. Aksine çoğu zaman yolda eşkiya kesilir, haramileşir....
Sokrates ile bu anlamda neredeyse aynı şeyleri düşünüyorum. İnsan iki şeyden oluşur beden ve ruh...
Beden her canlıda farklı özelliklere sahip olarak var, Ruhta her canlıyı diri tutan özdür. Lakin insanda farklı olarak onu diğer canlılardan (dünyadaki) ayıran şey Beden ve ruhun "us" a sahip olmasıdır. Akıl bilgiyle yol alır...
Bilgisiz insan aklını yitirmiş insandır bu yüzden bilgiye değer veren biri olarak yetiştim.
Benim okuma serüveni İslamla başlamadı. İslamdan önceki dönemdede mükemmel okumalar yapan kitap yalayıp yutan biriydim. Son dönem biraz durulsamda bilgiye ulaşma serüveninde islam sadece analiz yeteneğimi geliştirip doğru bir paradigmaya sahip olmamı sağladı.

Bu süreçte elbetteki savrulmalar yaşadım, yanlışlar hatalar yaptım. Zaafları oldu, zaaflarıma yenik düştüğüm dönemler oldu, belki dahada olacak. Nihayetinde hiç değişmeyen şey bilgi ve erdem yolculuğunda aldığım yoldur.
Uzun mesafeler sabır ve dirayetli aşılır. Sokrates aklını kullanan insanları aşınmaz dağlara benzetir. Haliyle insan neden ve niçin var olduğunu sorgulayıp bunun peşine düştüğü sürece değer bulur. Onu erdemli kılanda bilginin eyleme dönüştürülmesidir. İslam bu anlamda iman süzgeci kullanır. Bilgi ve amel arasında iman süzgeci vardır. Haliyle islam insanda vahyi merkezli bir paradigma inşa eder. Bu yüzden ben müslümanlar erdem yolculuğunda daha şanslı görürüm. Keşke kendileride bunun farkında olurlar.

Ben buradaki ayetin Peygamberin şahsiyetine tüm müslümanlara açık ve net bir mesaj olarak görürüm. Zira ayetler esbabı nuzul, siyak ve sibak gözetilerek okunsa dahi mesajları açısından evrensel özellikler taşır. Müslüman vahyin deyimi ile yüce bir ahlaka sahip olmak zorundadırlar , Sokrates’in deyimiylede erdemli bir toplum için bilgi şarttır. Zira bilgisiz insan cahildir. Erdem bilgiden, ahlaka bilgiden gelir. Zaten ikisi farklı etimolojilere sahip olmayıp aynı şeyi farklı uslupla ifade eder

İkiyle devam edeceğim

Soru iki..
'Allah ile aldatmak' 'Allahsız müslümanlık' ve şimdiler de 'Deizm' belası..Kim suclu?..Sorun(lu) nerede?Neden dirilmiyor imanımız!..

Aslında bu yeni bir sorun değil, dönem dönem pişirilip önümüze konan sorunlardan biri.
Afgani'nin Dehriyuna reddi mükemmel bir eser olarak elimizde durmakta. Eser sorunun tarihi seyrinde kısmen değinmektedir. Okumanızı tavsiye ederim.

Sorunu konuşmak için öncelikle bahsi geçen her bir söylemi ayrı ayrı ele almak lazım.

Allah ile aldatmak!
Allahsız Müslümanlık!
Deizim? (Dehriyun)
Buna ek olarak ; Peygambersiz İslam da eklenebilir.

Ve bunlarla savaşmak için imanın dirilmesinden bahsetmişsin usta.
Neden imanımız dirilmiyor?

Ozaman sondan başlayalım, biz gerçekten iman ettik mi? Yada şöyle sorayım biz neye iman ettiğimizi biliyormuyuz?
Şu açıdan da bakalım ; İman ettiğimiz şeyin farkındamıyız?
Allah bedevilere ne diyordu? Onların yeniden iman etmelerini istiyordu değil mi?
Hiç neye iman ettiğimizi sorguladık mı? Üzerine düşünüp aklettik mi? Vahy ısrarla akletmezmisiniz, düşünmezmisiniz derken biz vahy üzerine konuşmaktan bile korkuyoruz. Vahy ile muhattab olmamak için kırk dereden su getiriyoruz. Haliyle problemler ile yüzleşemiyor, çelişkilerimiz ile savaşamıyor ve hakikatten habersiz uçan kaçan bir peygamber algısıyla vahyi anlatmaya çalışıyoruz. Hal böyle olunca Allah ile aldatanların ekmeğine yağ sürüyor, deizme kapı aralıyoruz.
Peygambersiz İslamcıların kucağına düşüyor, yada Allahsız bir İslam yaşamaya başlıyoruz.

Devam edeceğim...

Fikirsel ayrışmalar normaldir. Kökenleri peygamber dönemine kadar dayanır. Yani fikri birliktelik aynı evde yaşayan aile bireyleri arasında bile mümkün değilken ümmet için bunu hayal etmek biraz hayalperestliğe kapı açar. Haliyle çetin çatışmalar ifrat ve tefrite sürükler. Bu nasıl olur, sorun tamda burada başlıyor.
Herkes kendi fikri savunuculuğuna argüman üretirken bilgi yozlaşması yaşar, efsaneler hakikat, yalanlar gerçek olur ve kuranla dirilmek yerine kurana fikrimizi söyletmeye çalışmaya başlamış oluruz.
Ruşen Çakırın Ayet ve slogan adlı çalışması çok ibretlik bir çalışmadır. Bu kadar kalitesiz birinin islami hareket eleştirisi bile ne hale düştüğümüzün göstergesidir.
Biz bu fikri çatışmalar içinde bocalarken dışardan seyirci olanlar çelişkilerimizin sebep olduğu dehlizlerde boğulurlar ve alın size Deizm. Alın size Peygambersiz islam, alın size Allahsız din...
Artık her ne derseniz. Tüm sorunun kökeni bizleriz.
Hayal, hikaye, efsane, yalan, kulaktan duyma bilgiler bizim için yol haritası olur ve işte ozaman neden anlaşılmadığımızdan şikayet etmeye başlarız. Ve realiteyi kaçırdığımız içinde inandırıcılığı yitirir ve kaymalar gözle görülür hale gelir.
Devam edeceğim...

Gelelim neden dirilmiyoruz'a?

Doğru hedefe yanlış harita ile yol alabilirmisiniz?
Bilmediğiniz bir menzile yanlış ortadan ilerleyemezssiniz.
Yanlış harita, yanlış rota, yanlış yol işaretleri sizi yanlış yerlere sürükler.

İmanın dirilmesi için doğru bilgiye ihtiyaç var.
Peki doğru bilgiye nasıl ulaşılır?

Tabiki kaynağın kendisine hakim olmakta, kaynağın kendisine muhattab olmaktan geçer bunun yolu. Maalesef müslümanlar vahyin arapçasını okuyup sevap avcılığına soyunmuş, imanı kimliği, kişiliği diriltecek olan vahyin kendisinden uzaklaşmışlardır. Bizler vahy den uzaklaştıkça, vahyi anlamamakta ısrar ettikçe, yada onu anlamak için önce ona değil, şeyh efendilerin mollaların düşünce delhizlerini dolaştık a dirilemeyiz ve diriltemeyiz. Allahı inkar etmek artacak, Allahsız din olgusu dahada hakim olacak. Cahiller başımıza alim, alimlerse zalim kesilecek..
Bu yüzden Vahy ile muhattab olmalı, onu okumalı, anlamaya çalışmalı, üzerine düşünmeli kafa yormalıyız. Derdi dava olmayanın kafası vahyi anlayamaz.


Soru sorabilir başka açılardan ele alarak konuşabilir geliştirebiliriz arkadaşlar.

3. Soru ile devam edeceğim

Soru 3:
Canakkale savaşı hakkinda kısa bir komposizyon yazar mısın desem?..
Tabi yeni acılan 1915 "Canakkale köprüsü" ve bu geceki dolunay icinde antiparantez acmanı isterim..


Müstahsen ben realist biriyim. Çanakkale ile ilgili kompozisyon yazmam ama hem İslamcıların hemde kemalistlerin bu anlamda anlattıkları neredeyse tamamı hurafe hikaye, uydurma ve üretilmiş argümandır.
Enver Paşa ve Ordusu destansı bir mücadele vermiş, 9 cephede savaşan Osmanlı'nın kazandığı tek cephe olmuştur.
Onların mücadelesini, azmini destansı direnişini ve kanla ördükleri, etten duvarı hikaye menkıbe ve hayali kahramanlara yedirmek yanlıştır.

Hilalin hikayeside bu anlamda üretilmiş argümandır.

Köprüye gelince, 18 martta açılışı yapılmıştı ve 45 bin araç teahüdü vardı sanırım. Köprü mükemmel, semboller şunlar bunlar umrumda değil lakin ulaşım için mükemmel, ama keşke yap işlet devret modeli olmasaydı. Hükümetin 5 li çetesi hep kazanıyor ama halk gittikçe fakirleşiyor

@müstahsen benim sana sorum olacak...

İştişare ise niyet o halde.. sorayım.

O anki düşüncenle şuan ki düşüncen arasında bir fark var mı? Var ise bunu bir benzetme yaparak bize anlatır mısın? Eğer ki yok ise neden yok bunu bir benzetme yaparak anlatır mısın?

Ak akçe kara gün içindir.

@müstahsen, iyiyim Müstahsen.
İstişare usulü bilenler ile yapılır. Çok denedim ama yarım yamalak da olsa iyi yol aldık. Güzel anılar biriktirdik.
Tüm laf getir götür yapan, arkadan atıp tutanlara rağmen biz güzel anılar, güzel dostlar biriktirdik.
Güzel zamanlardı, yaşatan herkese teşekkürler
Ben dönmedim ama sen geldin