Haftanın konusu Adalet

"Gerçek şu ki, Allah adaleti ve iyilik yapmayı, yakınlara karşı cömert olmayı emredip utanç verici ve arsızca olanı, akıl ve sağduyuya aykırı olanı ve azgınlığı, taşkınlığı yasaklıyor ve size (böyle tekrar tekrar) öğüt veriyor ki, böylece (bütün bunları) belki aklınızda tutarsınız." (16/Nahl, 90)


İstedim ki bu hafta Adalet kavramını bir çok yönüyle masamıza yatırıp üzerine hasbihal edelim.

Evet arkadaşlar Adalet nedir?

Adalet ve eşitliği birbirine karıştıran bir milletiz.
Eşitlik herkese aynı seviyede vermektir. Adalet ise hak edene hak ettiği kadar vermektir.
Bir babayı ele alalım 2 çocuğu olsun ve birinin okulu eve yakın diğerinin ki ise araçla gidilecek mesafede olsun. Peki bu baba ikisine de aynı harçlığı verse adaletli olmuş olur mu? Bu eşitlik olur.. Adalet ise ihtiyaç ve hak doğrultusunda gelişir.

Adalet ; Tahsis etmekle yükümlü kişilerin adil oldukları sürece güven ve aidiyet duygularının toplumsal bakımdan harmanlanması adına geliştirici bir kavramdır.

Film replikleri, dizi senaryoları, batıla hasıl olmuş kibir evliyaları, menşei ve kaynağı belli olmayan ama uymakla mükellef kılındığımız kurallar safsatalar ve bizim adımıza tahsis edilmiş bir adalet düzeni

Önce sosyal unsurlarla adalet tanıtılır. Sonra reel hayatta sunulan materyal düşünce ve duygusal gelişmelerle bu adalete inandırıcılık yüklenir, benimsenmeniz sağlanır.

Oyun birilerinin istediği gibi şekillenir ve devam eder. İnandırıldığınız kuralların tabuları adalet ismini alır.

Olayın din boyutu söz konusu olduğunda artık çok geçtir. Çünkü ellerde telefon ceplerde internet öğrenilen şey adalet kavramından din bahsinden çok uzak bir oluşumdan ibarettir.

Brnim usulüm genelde birşeyin ne olduğunu izah ederken onun ne olmadığı yada zıttı ile tanımlamaya çalışırım.

Adalet ne değildir dediğinizde aslında adaleti anlatmış olursunuz.

Adalet; cevr, zulüm, tuğyan, meyil, inhiraf değildir. Çünkü toplumsal alanda dengeyi bozan, haksızlıklara yol açan bu eylemler adaleti yok eden içerikler taşımaktadır. Zulüm, bir şeyi olması gerektiği-yerden almak, tuğyan, zorbalık, despotluk; meyil, dengesizlik, ilkesizlik, kaykılmışlık, inhiraf ise sapmak demektir. Haliyle bu kavramlar adaleti ortadan kaldıran temel eylemlerdir

Düzgün ve usulüne uygun olmayan şey zulüm iken bunun tersi adalet; şaşırtmak, bozmak, yoldan çıkarmak, karartmak zulüm iken tersi adalettir. Özetlersek adalet dengedir. İtidalden, orta yoldan ayrılmamaktır. Dosdoğru, düzgün ve tam yapmaktır.

Yeni herşeyi yerli yerinde olması gerektiği gibi yapmak. Söz ve eylemlerinde emrolunduğu gibi dosdoğru olmak dengeyi korumaktır.