Özgün Konu Uslanmış Gönlūn (1 Görüntüleyen)

Kırılmaktan dem vuran başkasını incitmekten çekinmiyor, Kibirden yakınan büyüklenmekten geri durmuyor, Menfaatsiz dostluk diyen ilk fırsatta çıkarını gözetiyor, Eleştirisiz olmaz diyen kendisini eleştirene düşman kesiliyor...
 
İnsan kesinkes ‘hayır’ demesi gerektiği yerde ‘evet’ deyince kendi şahsiyetini yaralıyor. Bunu, başkasına iyilik etme, başkasını kırmama duygusuyla yaptığı için kendisine ne olduğunun farkına varamıyor, ta ki o yakıcı pişmanlık gelip içine oturuncaya kadar.
 
Ruhunun kasvetinden, sıkıntısından kaçmak isteyene ferahlık başka mekânda değil, yine kendi içindedir. Ruh ferahlığı, aşırılıklardan ve kötü hislerden arınmakla, sadeleşmekle olur. İnsanın kendini budaması denir buna.
 
Ağaçlar daha gürbüz, canlı, verimli olsun diye farklı mevsimlerde budanır. Kimi nazik kimi sert budanır. Ruhun da kendine gelmesi, yenilenmesi, kanatlanması ve özündeki güzelliği koruması için bir budanma zamanı vardır. Her ruh anladığı, ait ve aşina olduğu dilden budanır.
 
Çoğu zaman karaktere dair çıkarımlar, dış görünüşe bakarak yapılır. Heybetli görünen biri ne kadar ürkek; çelimsiz görünen biri de bir o kadar güçlü olabilir. İnsanın salt görünüşüyle önyargılı kimseler ilgilenir. İnsanı kendisi yapan karakteriyle de yalnızca ona dost olanlar.
 
Ölümü sık sık düşünmeni isterken moral bozuntusuyla yaşayarak mutsuz ol diye demiyor. Yok yere kendini yiyip bitirdiğin şeyleri terk edince, zor da olsa onlara sırtını dönünce gönlünün ferahlayacağını, huzur bulacağını söylüyor.
 
Ölüm düşüncesi acı vericidir ama karanlık değildir. Karanlık ve kötücül olan bu fikri bir an olsun düşünmeyenlerin şımarıklıklarına, kalplerinin katılıklarına, vicdanlarının körlüğüne katlanmak zorunda olduğumuz dünyadır.
 
Hayatın hiçbir alanı, olumsuzluktan arındıkça daha iyi olmaz. Tam tersine olumluluğa sürekli maruz kalmak, ruhu tembelleştirir. Tecrübe denen şeyi edinemez insan. İşe yarar boşluklar açar gibi bazı pürüz ve kusurlara yer açmalı hayatta, ki ruh ve karakter gelişsin.
 
Size de oluyor mu, bazen kalbiniz iyi ve güzel şeyler duymaya o kadar muhtaç oluyor ki ruhunuza iyi gelen bir şey duyunca hıçkırarak ağlamak istiyorsunuz. Gözyaşı sahiden şifa...
 
İnsan, sevdiği bir yerden/insandan uzak kaldığında “o” içinde var olmaya devam ediyor. Garip ki insan baktığı, durduğu her yerde o’nun yokluğunu da görüyor. Varlığı içerde taşınan şey, yokluğuyla da her yeri sarıyor.
 

Konuyu görüntüleyen kullanıcılar

Tema editörü

Ayarlar Renkler

  • Mobil kullanıcılar bu fonksiyonları kullanamaz.

    Alternatif header

    Farklı bir görünüm için alternatif header yapısını kolayca seçebilirsiniz.

    Görünüm Modu Seçimi

    Tam ekran ve dar ekran modları arasında geçiş yapın.

    Izgara Görünümü

    Izgara modu ile içerikleri kolayca inceleyin ve düzenli bir görünüm elde edin.

    Resimli Izgara Modu

    Arka plan görselleriyle içeriğinizi düzenli ve görsel olarak zengin bir şekilde görüntüleyin.

    Yan Paneli Kapat

    Yan paneli gizleyerek daha geniş bir çalışma alanı oluşturun.

    Sabit Yan Panel

    Yan paneli sabitleyerek sürekli erişim sağlayın ve içeriğinizi kolayca yönetin.

    Box görünüm

    Temanızın yanlarına box tarzı bir çerçeve ekleyebilir veya mevcut çerçeveyi kaldırabilirsiniz. 1300px üstü çözünürler için geçerlidir.

    Köşe Yuvarlama Kontrolü

    Köşe yuvarlama efektini açıp kapatarak görünümü dilediğiniz gibi özelleştirin.

  • Renginizi seçin

    Tarzınızı yansıtan rengi belirleyin ve estetik uyumu sağlayın.

Geri