Neler yeni

Foruma hoşgeldin 👋, Ziyaretçi

Forum içeriğine ve tüm hizmetlerimize erişim sağlamak için foruma kayıt olmalı ya da giriş yapmalısınız. Foruma üye olmak tamamen ücretsizdir.

Şimdi kayıt ol Giriş yap

Özgün Konu Uslanmış Gönlūn

Rastgele Konu
Kırılmaktan dem vuran başkasını incitmekten çekinmiyor, Kibirden yakınan büyüklenmekten geri durmuyor, Menfaatsiz dostluk diyen ilk fırsatta çıkarını gözetiyor, Eleştirisiz olmaz diyen kendisini eleştirene düşman kesiliyor...
 
İnsan kesinkes ‘hayır’ demesi gerektiği yerde ‘evet’ deyince kendi şahsiyetini yaralıyor. Bunu, başkasına iyilik etme, başkasını kırmama duygusuyla yaptığı için kendisine ne olduğunun farkına varamıyor, ta ki o yakıcı pişmanlık gelip içine oturuncaya kadar.
 
Ruhunun kasvetinden, sıkıntısından kaçmak isteyene ferahlık başka mekânda değil, yine kendi içindedir. Ruh ferahlığı, aşırılıklardan ve kötü hislerden arınmakla, sadeleşmekle olur. İnsanın kendini budaması denir buna.
 
Ağaçlar daha gürbüz, canlı, verimli olsun diye farklı mevsimlerde budanır. Kimi nazik kimi sert budanır. Ruhun da kendine gelmesi, yenilenmesi, kanatlanması ve özündeki güzelliği koruması için bir budanma zamanı vardır. Her ruh anladığı, ait ve aşina olduğu dilden budanır.
 
Çoğu zaman karaktere dair çıkarımlar, dış görünüşe bakarak yapılır. Heybetli görünen biri ne kadar ürkek; çelimsiz görünen biri de bir o kadar güçlü olabilir. İnsanın salt görünüşüyle önyargılı kimseler ilgilenir. İnsanı kendisi yapan karakteriyle de yalnızca ona dost olanlar.
 
Ölümü sık sık düşünmeni isterken moral bozuntusuyla yaşayarak mutsuz ol diye demiyor. Yok yere kendini yiyip bitirdiğin şeyleri terk edince, zor da olsa onlara sırtını dönünce gönlünün ferahlayacağını, huzur bulacağını söylüyor.
 
Ölüm düşüncesi acı vericidir ama karanlık değildir. Karanlık ve kötücül olan bu fikri bir an olsun düşünmeyenlerin şımarıklıklarına, kalplerinin katılıklarına, vicdanlarının körlüğüne katlanmak zorunda olduğumuz dünyadır.
 
Hayatın hiçbir alanı, olumsuzluktan arındıkça daha iyi olmaz. Tam tersine olumluluğa sürekli maruz kalmak, ruhu tembelleştirir. Tecrübe denen şeyi edinemez insan. İşe yarar boşluklar açar gibi bazı pürüz ve kusurlara yer açmalı hayatta, ki ruh ve karakter gelişsin.
 
İnsan, sevdiği bir yerden/insandan uzak kaldığında “o” içinde var olmaya devam ediyor. Garip ki insan baktığı, durduğu her yerde o’nun yokluğunu da görüyor. Varlığı içerde taşınan şey, yokluğuyla da her yeri sarıyor.
 
Cevap yazmak için giriş yap yada kayıt ol.

Tema özelleştirme sistemi

Bu menüden forum temasının bazı alanlarını kendinize özel olarak düzenleye bilirsiniz

Sisteme duyarlı
Gündüz modu
Gece modu

Tema seçeneklerini yönet Tema renklerini yönet

  • Geniş / Dar görünüm

    Temanızı geniş yada dar olarak kullanmak için kullanabileceğiniz bir yapıyı kontrolünü sağlayabilirsiniz.

    Izgara görünümlü forum listesi

    Forum listesindeki düzeni ızgara yada sıradan listeleme tarzındaki yapının kontrolünü sağlayabilirsiniz.

    Resimli ızgara modu

    Izgara forum listesinde resimleri açıp/kapatabileceğiniz yapının kontrolünü sağlayabilirsiniz.

    Kenar çubuğunu kapat

    Kenar çubuğunu kapatarak forumdaki kalabalık görünümde kurtulabilirsiniz.

    Sabit kenar çubuğu

    Kenar çubuğunu sabitleyerek daha kullanışlı ve erişiminizi kolaylaştırabilirsiniz.

    Köşe kıvrımlarını kapat

    Blokların köşelerinde bulunan kıvrımları kapatıp/açarak zevkinize göre kullanabilirsiniz.

  • Zevkini yansıtan renk kombinasyonunu seç
    Arkaplan resimleri
    Renk geçişli arkaplanlar
Geri