Neler yeni

Foruma hoşgeldin 👋, Ziyaretçi

Forum içeriğine ve tüm hizmetlerimize erişim sağlamak için foruma kayıt olmalı ya da giriş yapmalısınız. Foruma üye olmak tamamen ücretsizdir.

Şimdi kayıt ol Giriş yap

Özgün Konu Uslanmış Gönlūn

Rastgele Konu
İnsan bir şeyi terk edince ondaki kendini, onunla birlikteykenki hâlini de orada bırakır. Bu andan itibaren bazı şeyler artık eskisi gibi olmaz ama insan bu terk edişin ruhunda bıraktığı kırıkları onarınca eskisinden daha sağlam bir karakter ve kendilikle yoluna devam eder.
 
Dostluğun abartılı hâllere, mucizelere, olağanüstülüklere ihtiyacı yok. Üzüldüğünde üzülebiliyor, sevindiğinde sevincine katılabiliyor, sessizliğine tahammül edebiliyor mu insan, tüm mesele bu. Gerçek dostluk, eşine zor rastlanır bir şey.
 
Bazı insanları sevince içimizdeki huzurlu yeri keşfederiz. Bazı insanların sevgisinden mesafeyi öğreniriz. Kimilerini çok sever, sevdiğimiz ölçüde de onlardan inciniriz. Karşılaştığımız her insanda sevmenin türlü hâli ve her sevginin insana öğrettiği başka bir şey var.
 
Zorlandığında kaçmayan, elverdiğince zorlukla beraber yürüyen, bir de küçük şeylerin kendini kıymetli bir yere taşıdığını kavrayan insanlar çabuk olgunlaşır. Çabuk olgunlaşan, vakitsiz açan çiçekler gibi erkenden solmaz; bir kere açmışsa sonrası artık hep direnmektir onun için.
 
Bir başına yapılan okumalar kadar müştereken yapılan okumalar da çok kıymetli. Bir hikâyenin düğümünü birlikte açtığımız, bir tartışmayı sürdürdüğümüz kimseyle bağ kurarız. Piglia “çarpan etkisi” diyor buna,benliğini o kimseyle paylaşarak onunla ve kendinle bir kez daha tanışmak.
 
“Ay ışığı, ay’ın taşıdığı bir emanettir” diyor İbn Arabi. Öyledir, güzel’in kendinde taşıdığı her güzellik, kendisine sakınılsın diye verilmiş bir emanettir. Sakınmak, güzelliği görünmez kılmak değil, ona gelecek bir kötülüğe karşı önlem almaktır.
 
Acının duyarsızlaştırdığı, hiçbir şey katmadığı ve hatta zalimleştirdiği ne çok insan var. Acı, üzüntü ve keder daha da insanîleşmeyi, başkasının hâlinden bilmeyi ve anlamayı gerektirmez mi oysa.
 
İnsanı sukutuhayale uğratan beklenti içinde olması değildir belki de. Hayat kendiliğinden bunu gerektiriyor, insan hep bir şeyleri bekleme hâlinde. Hayalin kırıldığı esas yer, beklediği ve istediği olmadığında insanın ne yöne gideceğini, ne yapacağını bilemeyişidir.
 
Yol başka, güzergâh başka şeydir. Yol değişebilir; şartlar, durumlar, mecburiyetler yol değiştirmeyi gerektirebilir ama insan hangi yoldan yürürse yürüsün güzergâh değişmez. Güzergâh istikamettir, insana yönünü buldurur. Yol değişti diye güzergâhından vazgeçmez insan.
 
İnsan, iyiliği de kötülüğü de isteme/yapma potansiyelini aynı anda içinde taşır. “Cehennem içimizdedir” diyen de “Cehennem başkalarıdır” diyen de baktığı yerden haklıdır. İnsan neye nasıl baktığında, neyi nasıl gördüğünde gizli.
 
Cevap yazmak için giriş yap yada kayıt ol.

Tema özelleştirme sistemi

Bu menüden forum temasının bazı alanlarını kendinize özel olarak düzenleye bilirsiniz

Sisteme duyarlı
Gündüz modu
Gece modu

Tema seçeneklerini yönet Tema renklerini yönet

  • Geniş / Dar görünüm

    Temanızı geniş yada dar olarak kullanmak için kullanabileceğiniz bir yapıyı kontrolünü sağlayabilirsiniz.

    Izgara görünümlü forum listesi

    Forum listesindeki düzeni ızgara yada sıradan listeleme tarzındaki yapının kontrolünü sağlayabilirsiniz.

    Resimli ızgara modu

    Izgara forum listesinde resimleri açıp/kapatabileceğiniz yapının kontrolünü sağlayabilirsiniz.

    Kenar çubuğunu kapat

    Kenar çubuğunu kapatarak forumdaki kalabalık görünümde kurtulabilirsiniz.

    Sabit kenar çubuğu

    Kenar çubuğunu sabitleyerek daha kullanışlı ve erişiminizi kolaylaştırabilirsiniz.

    Köşe kıvrımlarını kapat

    Blokların köşelerinde bulunan kıvrımları kapatıp/açarak zevkinize göre kullanabilirsiniz.

  • Zevkini yansıtan renk kombinasyonunu seç
    Arkaplan resimleri
    Renk geçişli arkaplanlar
Geri