Özgün Konu Uslanmış Gönlūn (1 Görüntüleyen)

Ayrılık bütün sevgilerin yazgısıdır. Gerçek bir sevgi varsa arada ayrılık ona zeval veremez, o sevgi başka suretlerde sürer gider. Düzmece sevgilerin ömrüyse kısadır. Ayrılık henüz uğramadan biter. Düzmece sevgiler yiyip bitirir, tüketir insanı.
 
Gerçek sevgi, insana kendi yeteneklerini fark ettirir, kendine yetmeyi öğretir. İnsanın kendine itimadını artırır. Sahte sevgilerse kendisi hakkında yanıltır insanı, kendinden uzaklaştırır. Sahici olmayan ne varsa orada bayağılaşma vardır.
 
Sevginin nefrete dönüşmesi en çok sevene zarar verir. Sevilenin nefret edilen biri hâline gelmesi, sevenin ondan kurtuluşu değil, başka sevgilerde de onu hatırlayışı demektir. Nefret, insanın içine işleyen, yöneldiği başka sevgilere de nüfuz eden çok şiddetli, yakıcı bir duygu.
 
Dostlar birbirine alışır ama birbirini alışkanlık hâline getirmezler. Birine alışan insan, onun muhabbetini hiçbir şeyde bulamaz, yerini dolduramaz. Birini alışkanlık hâline getirense ona her şeyi yapma hakkını kendinde görür, yerine koyacak bir şey bulduğunda da onu unutur.
 
İnsan başka biri hakkında konuşurken dilinin muvazenesini ve onun hakkında zanda bulunurken de kalbinin ayarını bozmamalı. Yaratılana hadsizce dil uzatmak, Yaratan’a isyandan çok daha ağır.
 
Hz. Meryem başına gelenin şaşkınlığı/ağırlığı içinde ailesinden bile uzaklaşıp “Keşke bundan önce ölseydim de unutulup gitseydim" diye inceden yakınmıştı. Bu zorluğu takdirle aşan Meryem’e “iffetsizlik” isnat etmek, kişinin kendi ahlaki sorunudur.
 
Üzüntülü anlarımızda yanımızda olan bazı insanlar sırf o hâlimizi görmek için yanımızdalar, duygumuzu paylaşmak için değil. Almanlar buna “schadenfreude” diyor, başkasının başına gelen talihsizlikten sinsice sevinç duymak.
 
İnsanın kendisinde bir çalışkanlık ve azim varsa başkalarının desteği emeğinin daha çabuk karşılık bulmasını sağlayabilir. Şayet ciddi bir çaba ve gayreti yoksa insanın, başkalarının desteğiyle bir yere kadar yıldızı parlar. Kendi ışığı olmayana hiçbir takviye kâr etmiyor.
 
Her şeyin üstesinden geldiği için güçlü telakki edilen ve yalnız bırakılan insan, takat ve mecalini yalnız kalışından almaz. Onun gücü ve direnci, başkalarının hayatlarıyla meşgul olmayıp kendi yürüyüşüne odaklanmasından gelir.
 
Kendi hayatına değer vermeyen başkasının hayatına değer veremez. Sürekli başkalarıyla ilgilenen kendi karmaşasını göremez. Kendine ait olan bir şeye özeni olmayan, başkasına ait olanı koruyamaz. İnsanın kendine duyduğu alaka, başkalarına gösterdiği itinayı belirler.
 
İçten gelmeyen sözler, başkasının kalbine nasıl ulaşmıyorsa içten gelen bazı sözler de kalbini iyi tutmayan kimselere tesir etmiyor.
 
“Kalpleri vardır ama onlarla kavrayamazlar; gözleri vardır ama onlarla göremezler; kulakları vardır ama onlarla işitemezler” âyetince de insan olmanın âzâlara sahip olmakla değil; kalp, göz, kulak vs. hepsinin kendince anlama işini yapabilmesiyle insan olma marifeti gerçekleşir.
 

Konuyu görüntüleyen kullanıcılar

Tema editörü

Ayarlar Renkler

  • Mobil kullanıcılar bu fonksiyonları kullanamaz.

    Alternatif header

    Farklı bir görünüm için alternatif header yapısını kolayca seçebilirsiniz.

    Görünüm Modu Seçimi

    Tam ekran ve dar ekran modları arasında geçiş yapın.

    Izgara Görünümü

    Izgara modu ile içerikleri kolayca inceleyin ve düzenli bir görünüm elde edin.

    Resimli Izgara Modu

    Arka plan görselleriyle içeriğinizi düzenli ve görsel olarak zengin bir şekilde görüntüleyin.

    Yan Paneli Kapat

    Yan paneli gizleyerek daha geniş bir çalışma alanı oluşturun.

    Sabit Yan Panel

    Yan paneli sabitleyerek sürekli erişim sağlayın ve içeriğinizi kolayca yönetin.

    Box görünüm

    Temanızın yanlarına box tarzı bir çerçeve ekleyebilir veya mevcut çerçeveyi kaldırabilirsiniz. 1300px üstü çözünürler için geçerlidir.

    Köşe Yuvarlama Kontrolü

    Köşe yuvarlama efektini açıp kapatarak görünümü dilediğiniz gibi özelleştirin.

  • Renginizi seçin

    Tarzınızı yansıtan rengi belirleyin ve estetik uyumu sağlayın.

Geri