Ayna, bakıştır.
Bize, kendimizi nasıl gördüğümüzü, nasıl görmek istediğimizi söyleyen bir aracıdır. Bazen fiziksel yansımamızın ötesinde karanlık tarafımızın aksini, başka bir boyutla bağlantıyı, hatta sonsuzluğu da ifade eder. Belki de bu sebeplerle korku filmlerinde çokça kullanılan bir nesnedir.
Bu fotoğrafta ise gerçekleri kendimizden bile sakladığımızı gösteren bir yanılsamadır ayna. Yanıltmak için kullandığımız maskemizdir. Yalanlarımızın avukatı, kusurlarımızın makyajıdır.
Aslında doğruluğun merkezidir. Zira dürüstlük önce buradan başlar.
Yani kendini kabul etmekten...
Çünkü ayna yüzleşmedir.
Benliğiyle yüzleşemeyen yüzler ise aynaya hapsolan bencil gölgelerden başka bir şey değildir.