Benim fikrimce de ilişki iki kişilik iletişim de iki kişilik ve asla eşit değil. Burada önemli olan dengedir. Herşey için binlerce felsefe her zaman var.
Tabii ki bu da lazım değil. Herşey iki kişiyken ne kadar esnediğimiz ile alakalı. Kendini geliştirmiş ve tabii ki insanoğlu yetiştirecek, sevgisini eksik etmeyecek, sağlıklı bağlanmayla hayata getirmekle kalmayan donanımda olmalı ve gerekirse çalışacak bilgi birikime de sahip olmalıdır.
Çalışmayan değil hiç çalışmayacak gibi hayatını kurup sorumluluğu sadece eşinin sırtına vermesi gibi sebeplerle çalışmayan bir kadınla evlenmem diyebilirim. Burada standart ya da geleneksel ne gördüyse onu alıyorsa genele vurup yine sadece gördüğünü, kolayına geleni yapıyor da diyebilirim...
Birçok konuyu düşündürmeyecek kadar esnek, narin ve saygılıysa, bütün yetkinlik ve tecrübesini de baz alarak hiç çalışmamasını zaten bende isterim. Fakat bu zihinsetinin dünyada bana çarpması da çok mümkün değil.
Bazı önyargılarımın hayatımı kurtardığı hasebiyle de yeni nesil için değerlendirme yapabilecek saygıyı göreceğime inancım da yoktur.
Bu sistemde beni koruyan teksey sadece ben olduğum sürece sistem çarklarına dilediğini sakız edebilir.
