İktibas Bu çok tehlikeli bir strateji, ama panik değil, kararlı bir duruş gerektiriyor. (1 Görüntüleyen)

Trump Grönland’ı, Kanada’yı ve Panama Kanalı’nı ilhak edebilir mi? Filistinlileri Batı Şeria ve Gazze’den sürgün edebilir mi?
Cevap: Hayır.
Peki, bu fikirlerin yalnızca dile getirilmesinin etkisiz olduğu anlamına mı gelir? O da hayır.

Trump ve Netanyahu’nun yaptığı şey yalnızca siyasi safsata değil, stratejik bir manipülasyon. Amaç, gerçeklikle ilgisi olmayan bir durumu gündeme getirerek imkânsız fikirleri tartışılır hâle getirmek ve uygulanamaz projeleri olası senaryolar gibi sunmak.

Bu rastgele bir siyaset değil, bilinçli bir taktik. Belirli siyasi ve medya teorilerinden esinlenen bu yöntem, toplumsal algıyı yeniden şekillendirmeyi ve muhalifleri savunmaya zorlamayı amaçlıyor.

Peki, bu nasıl işliyor?

Sis ve Aynalar Teorisi (Smoke and Mirrors): Gerçeği bir medya illüzyonuna dönüştürmek

Bu strateji, gerçekliği manipüle etmek için büyük bir medya gürültüsü yaratmayı amaçlar. Dikkat dağıtmak veya gizli hedeflere ulaşmak için olmayan bir şeyi varmış gibi göstermeye dayanır.

Nasıl uygulanıyor?
•Filistinlilerin zorla göç ettirilmesi gibi uygulanamaz bir konunun sürekli gündeme getirilmesi, insanların bunu reddetmek yerine tartışmaya başlamasına neden oluyor.
•İsrail’in askeri başarısızlığının tartışılacağı yerde konu “Filistinliler nereye gidecek?” sorusuna kaydırılıyor.
•Mısır, Ürdün ve Körfez ülkeleri gibi hedef ülkeler, bu planı doğrudan reddeden değil, müzakere eden taraflar gibi gösteriliyor.

Sonuç?
•Zorla göç ettirme fikri bir savaş suçu olmasına rağmen sanki tartışılabilir bir seçenekmiş gibi algılanıyor.
•Arap ve uluslararası aktörler, sürekli yalanlama ve açıklama yapmak zorunda bırakılarak savunmaya itiliyor.
•Temel soru “İsrail saldırıları durdurulmalı mı?” olmaktan çıkıp “Filistinliler için alternatif çözümler neler?” haline geliyor.

Alanı Bilgiyle Boğma (Flood the Zone): Kaos yaratarak kontrol sağlama

Bu strateji, medyayı ve kamuoyunu, gerçekçiliği sorgulanmayan açıklamalar ve kararlarla bombardımana tutarak siyasi anlatıyı kontrol altına almayı amaçlar.

Trump ve Netanyahu bunu nasıl kullanıyor?
•Trump, büyük ölçekli planlardan bahsederek (Filistinlileri sürgün etmek, duvar inşa etmek, yaptırımlar uygulamak), uygulanamaz olsalar bile medya gündemini belirliyor.
•Amaç: Muhalifleri ve medyayı şaşırtmak, onları her yeni iddiaya yanıt vermekle meşgul edip esas konulardan uzaklaştırmak.
•Netanyahu ise, askeri başarısızlıklarını örtmek için sürekli büyük tehditler savuruyor. Gerçekte bunları gerçekleştiremeyecek olsa da, muhataplarını sürekli bir “savunma tepkisi” vermeye zorluyor.

Sonuç?
•Medya ve kamuoyu, Trump ve Netanyahu’nun iddialarına cevap yetiştirmeye çalışırken asıl gerçeği gözden kaçırıyor:
İsrail askeri olarak başarısız oldu, Trump ise medya üzerinden hamle yapıyor.
•Kaos arttıkça, tehlikeli kararların gözden kaçırılması kolaylaşıyor.

Onay Üretme (Manufacturing Consent): Tekrar edilerek normalleştirilen fikirler

Bu yöntem, belirli fikirlerin sürekli tekrar edilerek alışılmış hâle getirilmesine ve dolayısıyla ilk başta şok edici gelen şeylerin zamanla kabullenilmesine dayanır.

Nasıl işliyor?
•Birkaç ay önce Filistinlilerin zorla göç ettirilmesi kabul edilemez bir fikirken, şimdi sürekli tekrar edilerek medya tartışmalarına girmiş durumda.
•Konu yalnızca tekrar etmek değil, farklı kanallardan sürekli gündemde tutmak:
•ABD yetkililerinin açıklamaları
•İsrail tehditleri
•Basına sızdırılan “gizli” planlar
•“Bağımsız” analizler
•Uluslararası kuruluşların açıklamaları
•Aynı taktik, Irak işgalinden önce kitle imha silahları bahanesiyle kullanılmıştı. Yalan olduğu bilinmesine rağmen medyada sürekli tekrarlandığı için savaşa gerekçe haline gelmişti.

Sonuç?
•Zorla göç ettirme, tamamen reddedilen bir fikir olmaktan çıkıp, “gündemde olan bir seçenek” haline geliyor.
•Tartışmanın ekseni “Bu mümkün mü?” noktasından “Bunu en iyi nasıl yapabiliriz?” noktasına kaydırılıyor.

Sonuç: Bu çok tehlikeli bir strateji, ama panik değil, kararlı bir duruş gerektiriyor.