Muhammedi bir duruş ile mi bakıyorsanız o insanlara?

Hayatınızda çok insanlar olacaktır.
Bu insanları hayatınıza dahil ederken neye dikkat ediyorsunuz?

Muhammedi bir duruş ile mi bakıyorsanız o insanlara?
Neydi dünyaya örnek olan Peygamberimizin S.A.V'in duruşu?

Peygamberimiz hep düşünceler ile mücadele etti.
Ona türlü eziyetler eden Ebu Cehil'e, Ebu Leheb'e bile, siz bir kere Onun "Ama zaten burnu da çok büyük, kulakları kepçe, gözü şaşı, boyu kısa veya uzun" diyerek kızdığını, beğenmediğini hiç gördünüz mü?

Göremezsiniz...
Çünkü Allah'ın yarattığı bir bedeni beğenmeme veya yargılama yetkimiz yok bizim.
Ne demek beğenmemek?
Sen kepçe kulaklı doğmadığın için,
Veya çok kısa doğmadığın için kendini seçilmiş insan mı sanıyorsun?

Şimdi ultrasonlar var.
Bir insanın şeklini daha ceninken görebiliyoruz.
Doktor "Ama bebeğinizin gözleri çok büyük. Kulakları küçük, bir kolu diğerinden uzun vs vs..." dediğinde
Gücünüz yetiyor mu onu değiştirmeye?
Hadi değiştirin...

Allah ne murad ettiyse ona razıyız.
Razı olmalıyız da...

"Kargaya yavrusu şahin gözükür" denir ya...
Birileri gelip sizin çocuğunuzun çok çirkin olduğunu söyleseydi nasıl olurdunuz?
Hangimiz çok mükemmeliz ki?

Hayata bir de böyle bakın...

Karşımızdaki insanın düşüncesi ana unsur olmalı.
Asıl savaşmamız gereken onun bedenindeki (bize göre çirkin gelen) görüntü değil, fikirleri olmalı.
İste Muhammedî duruş budur.

Peygamberimiz S.A.V hep fikirler ile savaştı.
Onun için iman çizgisinde olmayan insanların çok güzel veya yakışıklı olması hiç birşey ifade etmiyordu.

İmanı var mı?
İslam yoluna girdi mi?
Allah için mi yaşıyor?
Hep onlara baktı.

Bizler nelere bakıyoruz?
Bizler neyle savaşıyoruz?

Yeni botoks yaptırmış komşumuzu öve öve bitiremiyoruz.
Yada yüzünde kırışıkları artmış arkadaşımızı da yerden yere vuruyoruz. Bu mu yani...
Ama hayatımıza dokunulacak olan o insanların imanları ne alemde?
İman şarjları bitmiş mi?
Biz ona ne katkı sağlayabiliriz?
Bakıyor muyuz buna?
Safiye Çetinkaya