-
- Katılım
- 1 May 2020
-
- Mesajlar
- 17,196
-
- Çözümler
- 1
-
- Tepkime puanı
- 47,371
-
- Puan
- 113
Çocukken bir yakınımız bizim köyde tatil yapmaya gelmişti. Yakın dost olunca da bizim evde kalıyordu.
Sanırım annemin tarla işleri ile yoğun olduğu bir gündü. Bize yemek yaptı...
Annemin her zaman;
"Size biri bir iyilik yaparsa, yaptığı şeyi siz beğenmeseniz bile yine de bunu belli etmeyin ve onu çok övün..." diye tembihlediğinden olacak ki,
Yemeği yapan teyzeye methiyeler düzmüştük...
Oysa ki annem o yemeği bol tereyağlı ve daha güzel yapardı. Ama edepli olmalıydık ve teşekkürümüzü çok güzel yapmalıydık...
İşi biraz abartmış olacağız ki, bizim teyze diğer gün eve gelen misafirlere;
"Bunlar yemek yapmayı bilmiyor. Ben yapınca nasıl da çok sevindiler bir görseniz" demeye başladı.
Annem çok üzüldü ama misafir diye yine de hiç sesini çıkartmadı.
İşte ben o gün öğrendim;
"Fazla tevazunun sonu, vasat insandan nasihat dinlemektir" demek olduğunu...
İnsan elbette vakur bir halde ve tevazu sahibi olacak.
Bunda sorun yok.
Lakin vasat kişilerin böbürlenmelerine fırsat vermemek için de kişinin belli kırmızı çizgileri olacak.
Oraya gelindiğinde karşınızdaki insan susmasını bilecek.
İnsanların fikirleri, olaylara bakış açıları farklıdır.
Çünkü hiç kimse sizin gibi düşünmek zorunda değildir.
Aslında bu bizim zenginliğimizdir.
Fikirler konuşulur, üzerinde tartışılır.
Lakin tartışma konusu bile olmayacak konular da vardır. İşte o, kişinin kırmızı çizgisi olan noktadır.
Mesela benim kırmızı çizgim üç yerde ortaya çıkar.
Vatanıma, dinime ve namusuma dil uzatılınca çılgına döndüğüm doğrudur...
O nedenle ülkemi kötülemeye kalkan dillere,
inancıma saldıran beyinlere,
namusuma uzanan ellere ve dillere hiç tahammülüm yoktur.
Ve asla müsamaha da göstermem.
Kırmızı çizginizi belirleyin.
Müslüman pısırık olmaz.
Her denilene hee demez...
Düşük devirde çalışan araba motoruna sağırlaşmış derler. Sağırlaşmayın...
Yoksa art niyetliler sürekli sizin üzerinize oynarlar ve birgün kendinizi sahip olduğunuz tüm değerleri yitirirmiş olarak bulursunuz.
Allah korusun...
Safiye Çetinkaya
Sanırım annemin tarla işleri ile yoğun olduğu bir gündü. Bize yemek yaptı...
Annemin her zaman;
"Size biri bir iyilik yaparsa, yaptığı şeyi siz beğenmeseniz bile yine de bunu belli etmeyin ve onu çok övün..." diye tembihlediğinden olacak ki,
Yemeği yapan teyzeye methiyeler düzmüştük...
Oysa ki annem o yemeği bol tereyağlı ve daha güzel yapardı. Ama edepli olmalıydık ve teşekkürümüzü çok güzel yapmalıydık...
İşi biraz abartmış olacağız ki, bizim teyze diğer gün eve gelen misafirlere;
"Bunlar yemek yapmayı bilmiyor. Ben yapınca nasıl da çok sevindiler bir görseniz" demeye başladı.
Annem çok üzüldü ama misafir diye yine de hiç sesini çıkartmadı.
İşte ben o gün öğrendim;
"Fazla tevazunun sonu, vasat insandan nasihat dinlemektir" demek olduğunu...
İnsan elbette vakur bir halde ve tevazu sahibi olacak.
Bunda sorun yok.
Lakin vasat kişilerin böbürlenmelerine fırsat vermemek için de kişinin belli kırmızı çizgileri olacak.
Oraya gelindiğinde karşınızdaki insan susmasını bilecek.
İnsanların fikirleri, olaylara bakış açıları farklıdır.
Çünkü hiç kimse sizin gibi düşünmek zorunda değildir.
Aslında bu bizim zenginliğimizdir.
Fikirler konuşulur, üzerinde tartışılır.
Lakin tartışma konusu bile olmayacak konular da vardır. İşte o, kişinin kırmızı çizgisi olan noktadır.
Mesela benim kırmızı çizgim üç yerde ortaya çıkar.
Vatanıma, dinime ve namusuma dil uzatılınca çılgına döndüğüm doğrudur...
O nedenle ülkemi kötülemeye kalkan dillere,
inancıma saldıran beyinlere,
namusuma uzanan ellere ve dillere hiç tahammülüm yoktur.
Ve asla müsamaha da göstermem.
Kırmızı çizginizi belirleyin.
Müslüman pısırık olmaz.
Her denilene hee demez...
Düşük devirde çalışan araba motoruna sağırlaşmış derler. Sağırlaşmayın...
Yoksa art niyetliler sürekli sizin üzerinize oynarlar ve birgün kendinizi sahip olduğunuz tüm değerleri yitirirmiş olarak bulursunuz.
Allah korusun...
Safiye Çetinkaya