" Medine fethin gülüdür ama İstanbul gülün fethidir " diye bir söz işitmiştim çok çok küçükken ve bu şehirde olma sebebim aslında peşinde olduğum maneviyattır hep sessiz tepelerinde rahmân ile baş başa sohbetler, iç dökmeler, göz yaşlarının buna eşlik etmesi gibi halleri cümle cihanda bir tek bu şehirde yaşadım. Özeldir ve dâhi güzel fakat işin farklı boyutlarına geçtikçe hayatları ele aldıkça ve gördükçe aslında söylenmesi gereken sözün İstanbul güzel şehir ama yaşamasını bilene olmalıdır diye düşünüyorum.