- İstatistikte sabit
- #1
Stefan Zweig’in Satranç adlı eseri, insanın yalnızlığa ve umutsuzluğa karşı verdiği görünmez savaşı anlatan derin ve sarsıcı bir hikâyedir. Zweig, Dr. B.’nin sessiz çöküşüyle, bir insanın ruhunun nasıl parça parça söküldüğünü, umudun nasıl satranç taşları arasında sıkışıp kaldığını gösterir. Nazi zulmü altında dünyadan koparılan Dr. B., bir satranç kitabına tutunarak hayatta kalmaya çalışır; ama her hamlede biraz daha kendi içine gömülür, kendi zihnine tutsak olur. Satranç tahtası, onun için hem bir kurtuluş hem de bir yıkım olur; özgürlüğe giden son yolken, aynı zamanda deliliğin kapısını da aralar. Mirko Czentovic'in soğuk, duygusuz zekâsı ile Dr. B.’nin tutkulu ama yaralı zihni karşı karşıya geldiğinde, sadece bir oyun değil, insan ruhunun dayanma gücü de sınanır. Zweig’in sade ama derin anlatımı, satır aralarında büyük bir acı ve kaybolmuşluk duygusu taşır. Satranç, bir oyun değil, yalnızlığın ve direnişin çığlığıdır; insanın, karanlığın içinde bile bir yol arayışının sessiz bir ağıtı olarak imgelenmistir.