Foruma hoşgeldin 👋, Ziyaretçi
Forum içeriğine ve tüm hizmetlerimize erişim sağlamak için foruma kayıt olmalı ya da giriş yapmalısınız. Foruma üye olmak tamamen ücretsizdir.
- Konuyu Başlatan Layana
- Başlangıç tarihi
Öfke içinde büyüyoruz. Oturduğumuz semte, sokağa, odalara, eşyalara; kış aylarında güçlükle ısıttığımız, eskimiş ortası çukur pamuk yataklara öfke duyarak büyüyoruz. Yaşam yalnızca sokaklarda. Bir canlılık var sokaklarda.
Tezer Özlü
Tezer Özlü
Kocaman bir kahve fincanının içine bakan bir çift göz,
Bazen dalar gider o kahvenin dibine...
Önce kirpikler titrer, sonra tatlı bir rutubet sarar gözleri
Aslında o an düşünülen ne kahvenin rengidir, ne de çok kaçmış şekeri...
Kaan Murat Yanık
Bazen dalar gider o kahvenin dibine...
Önce kirpikler titrer, sonra tatlı bir rutubet sarar gözleri
Aslında o an düşünülen ne kahvenin rengidir, ne de çok kaçmış şekeri...
Kaan Murat Yanık
Durduğum yer benim değil iken, gidebilecek bir yerimin olmaması ne acı; gidebilecek bir yerim yok iken hala ve inatla durmayışım ne gaflet; nihayetinde ölmüyorken yaşıyor olan insanın, yaşıyorken öldüğünü bilmemesi bu, bu ne tuhaf bi’ hayret.
Turgut Uyar
Turgut Uyar
oranj değilim ben, yasın belirtisiyim,
morum, safranım belki ama oranj
değilim. mutluluk çıkmaz benden.
benim turunçgillerim yapraklarını ağlar.
yine de senin için tuhaf şövalyem,
incelikli zulmün için, kalbimin
morluklarını unutup oranj olmayı deneyebilirim.
Lale Müldür
morum, safranım belki ama oranj
değilim. mutluluk çıkmaz benden.
benim turunçgillerim yapraklarını ağlar.
yine de senin için tuhaf şövalyem,
incelikli zulmün için, kalbimin
morluklarını unutup oranj olmayı deneyebilirim.
Lale Müldür