-
- Katılım
- 1 May 2020
-
- Mesajlar
- 17,589
-
- Çözümler
- 1
-
- Tepkime puanı
- 48,084
-
- Puan
- 113
Müslüman Ailede Disiplinin Adabı
Azizim, bu meselede 3 erkek çocuğu tecrübemden hareketle şunu ifade edebilirim: evde disiplin evvel kaide olarak sevgiyle beraber sonuç veriyor.
Evlatlarımıza sınırlar koymak çocuklara zulüm değil tam tersine rahmet oluyor. Çünkü neyin ne zaman yapılacağını bilmek onların kalbini de zihnini de rahatlatıyor. Kurallar açık olmalı ve esnetilmemeli. Mesela hafta içi yarım saat ve hafta sonu bir saat ekran süresi gibi net kararlar. En başlarda itirazlar veya ağlamalar olabilir. Bu süreçte sağlam kadem durmak önemli. Ancak çocuk bir kere bunu anladığında pazarlık bitiyor ve evde sükunet hakim oluyor.
Bir diğer yöntem çocuklara görev verme meselesidir. Görev konusunda küçük adımlar çok işe yarar. Her yaşa uygun bir sorumluluk belirlemek gerekir. Küçük olana resim, lego, harf çalışması verilebilir. Ortanca ilgisine göre işler veya kitap dinler ama büyük olan artık okuduğu kitap hakkında birkaç satır özet yazar. Ekran süresinin bu görevlerle bağlantısı kurulmalı. Görev yapılmadı ise ekran yok gibi. Bu çocuğu tehdit değil, terbiye metodudur.
Aile içinde manevi bağ kurmak en önemlisidir. Akşam namazından sonra hep birlikte veya bireysel yarım saat kitap okunabilir. Perşembe veya Cuma akşamları bir konu belirleyip herkesin onu araştırması ve bir kaç cümle söylemesi evdeki hava değiştirir. Çocukları ilgili ve motive kılar.
Çocuk kavga ediyorsa çoğu zaman enerjisini boşaltamıyordur. Ev içinde basit oyunlar oynayın. Sessiz sinema, toplama yarışı, kartondan bir şeyler yapmak, mutfakta beraber bir şey hazırlamak… Bunlar hem çocukları size yakınlaştırır hem de birikmiş enerjiyi atarlar.
Ödül süreçte mutlaka olmalı. Para veya hediye verilebilir. Ancak benim gördüğüm bundan ziyade ona verdiğiniz özel ilgi ve zamanla mutlu oluyorlar. Görevler ifa edildikçe ailece parka çıkılır, çay içersiniz, birlikte bir saatlik anne baba zamanı verirsiniz, çocuk için o en büyük ödül o oluyor.
Hasılı, Müslüman ailede kaos değil sükûnet ve kararlılık esastır. Kurallar çocuğu üzmez. Kararsızlık ve sürekli taviz yorar ve ileride daha ağır sonuçlar doğurur. Küçük, sabit ve uygulanabilir kararlar almak gerekir. Birkaç hafta sonra göreceksiniz ki evin havası değişmiş, çocuklar da kolayca alışmış.
Bu süreçte mesele çocukların bu rutine uyup uymayacağından ziyade, bizim kararlarımızın arkasında durup duramayacağımız meselesidir. Durursak, sonuç Allah’ın izniyle hayırlı olur.
Vesselam.
Muhammet Fatih Canbaz
Azizim, bu meselede 3 erkek çocuğu tecrübemden hareketle şunu ifade edebilirim: evde disiplin evvel kaide olarak sevgiyle beraber sonuç veriyor.
Evlatlarımıza sınırlar koymak çocuklara zulüm değil tam tersine rahmet oluyor. Çünkü neyin ne zaman yapılacağını bilmek onların kalbini de zihnini de rahatlatıyor. Kurallar açık olmalı ve esnetilmemeli. Mesela hafta içi yarım saat ve hafta sonu bir saat ekran süresi gibi net kararlar. En başlarda itirazlar veya ağlamalar olabilir. Bu süreçte sağlam kadem durmak önemli. Ancak çocuk bir kere bunu anladığında pazarlık bitiyor ve evde sükunet hakim oluyor.
Bir diğer yöntem çocuklara görev verme meselesidir. Görev konusunda küçük adımlar çok işe yarar. Her yaşa uygun bir sorumluluk belirlemek gerekir. Küçük olana resim, lego, harf çalışması verilebilir. Ortanca ilgisine göre işler veya kitap dinler ama büyük olan artık okuduğu kitap hakkında birkaç satır özet yazar. Ekran süresinin bu görevlerle bağlantısı kurulmalı. Görev yapılmadı ise ekran yok gibi. Bu çocuğu tehdit değil, terbiye metodudur.
Aile içinde manevi bağ kurmak en önemlisidir. Akşam namazından sonra hep birlikte veya bireysel yarım saat kitap okunabilir. Perşembe veya Cuma akşamları bir konu belirleyip herkesin onu araştırması ve bir kaç cümle söylemesi evdeki hava değiştirir. Çocukları ilgili ve motive kılar.
Çocuk kavga ediyorsa çoğu zaman enerjisini boşaltamıyordur. Ev içinde basit oyunlar oynayın. Sessiz sinema, toplama yarışı, kartondan bir şeyler yapmak, mutfakta beraber bir şey hazırlamak… Bunlar hem çocukları size yakınlaştırır hem de birikmiş enerjiyi atarlar.
Ödül süreçte mutlaka olmalı. Para veya hediye verilebilir. Ancak benim gördüğüm bundan ziyade ona verdiğiniz özel ilgi ve zamanla mutlu oluyorlar. Görevler ifa edildikçe ailece parka çıkılır, çay içersiniz, birlikte bir saatlik anne baba zamanı verirsiniz, çocuk için o en büyük ödül o oluyor.
Hasılı, Müslüman ailede kaos değil sükûnet ve kararlılık esastır. Kurallar çocuğu üzmez. Kararsızlık ve sürekli taviz yorar ve ileride daha ağır sonuçlar doğurur. Küçük, sabit ve uygulanabilir kararlar almak gerekir. Birkaç hafta sonra göreceksiniz ki evin havası değişmiş, çocuklar da kolayca alışmış.
Bu süreçte mesele çocukların bu rutine uyup uymayacağından ziyade, bizim kararlarımızın arkasında durup duramayacağımız meselesidir. Durursak, sonuç Allah’ın izniyle hayırlı olur.
Vesselam.
Muhammet Fatih Canbaz