kervan
Aktif Üye
-
- Katılım
- 2 Haz 2020
-
- Mesajlar
- 950
-
- Tepkime puanı
- 2,388
-
- Puan
- 93
Muhabbetle Sevenler
Cenâb-ı Hak buyuruyor:
Bismillahirrahmanirrahim
“Ve onların kalplerinin arasını uzlaştırdı. Sen yeryüzünde bulunan her şeyi verseydin, yine onların kalplerinin arasını uzlaştıramazdın; fakat Allah, onların arasını uzlaştırdı. Çünkü O, daima üstündür, hüküm ve hikmet sahibidir.” (Enfâl, 63)
Rasûlullah (sav) Efendimiz buyurdular:
“Birbiriyle karşılaşan iki mümin, birbirini yıkayan iki ele benzer. Birbiriyle karşılaşan iki müminden mutlaka biri diğerinden istifade eder.” (Deylemî, hadis no: 6411)
Ebû İdris el-Havlânî, Muaz (ra)’a: “Ben seni Allah için seviyorum” deyince Muaz: “Müjde, sonra yine müjde! Çünkü Rasûlullah (sav)’in şöyle buyurduğunu işittim:
“Kıyamet günü bir grup insan için arşın çevresine kürsîler konulur. Onların yüzleri ayın on dördü gibi parlak ve nurludur. İnsanlar korkup
ürperirken onlar korkup ürpermezler. İşte onlar Allah’ın dostlarıdır (velileridir) ki, onlar için korku yoktur ve onlar üzülecek değillerdir.”
“Bunlar kimlerdir Ey Allah’ın Rasulü?” diye sorulunca da:
“Allah için birbirini sevenler.” diye karşılık verdi. (Irakî, Mugnî, 158)
Kısa Günün Kârı
Eğer insanlar birbirini sevseydi ve karşılıklı muhabbet duysaydı, adalete ihtiyaçları kalmazdı. Çünkü adalet muhabbettin yerine kaim olur. Muhabbetin olmadığı yerde adâlete gerek duyulur.
Cenâb-ı Hak buyuruyor:
Bismillahirrahmanirrahim
“Ve onların kalplerinin arasını uzlaştırdı. Sen yeryüzünde bulunan her şeyi verseydin, yine onların kalplerinin arasını uzlaştıramazdın; fakat Allah, onların arasını uzlaştırdı. Çünkü O, daima üstündür, hüküm ve hikmet sahibidir.” (Enfâl, 63)
Rasûlullah (sav) Efendimiz buyurdular:
“Birbiriyle karşılaşan iki mümin, birbirini yıkayan iki ele benzer. Birbiriyle karşılaşan iki müminden mutlaka biri diğerinden istifade eder.” (Deylemî, hadis no: 6411)
Ebû İdris el-Havlânî, Muaz (ra)’a: “Ben seni Allah için seviyorum” deyince Muaz: “Müjde, sonra yine müjde! Çünkü Rasûlullah (sav)’in şöyle buyurduğunu işittim:
“Kıyamet günü bir grup insan için arşın çevresine kürsîler konulur. Onların yüzleri ayın on dördü gibi parlak ve nurludur. İnsanlar korkup
ürperirken onlar korkup ürpermezler. İşte onlar Allah’ın dostlarıdır (velileridir) ki, onlar için korku yoktur ve onlar üzülecek değillerdir.”
“Bunlar kimlerdir Ey Allah’ın Rasulü?” diye sorulunca da:
“Allah için birbirini sevenler.” diye karşılık verdi. (Irakî, Mugnî, 158)
Kısa Günün Kârı
Eğer insanlar birbirini sevseydi ve karşılıklı muhabbet duysaydı, adalete ihtiyaçları kalmazdı. Çünkü adalet muhabbettin yerine kaim olur. Muhabbetin olmadığı yerde adâlete gerek duyulur.
