Zaten şiir öyle yazılmaz,
Ama lirik tamda öyle yazılır...
Şiir için önce duygu yoğunluğu lazım...
Sonra duygu yoğunluğuna bağlı olarak onu kelimelere dökecek ortam...
Sonra yoldaş olarak çay gerek, demi koyulaştıkça muhabbeti koyulaştıran cinsinden...
Sonra cümleler dökülür yürek hanesinde, o cümleler bir yanda hayal alemini süslerken bir yandan kalemden mürekkep olup akar...
Ne çayın nasıl bittiğini nede zamanın nasıl aktığını his edemezsiniz.
Bir de bakmışsın kağıt dolmuş, mürekkep tükenmiş...
Ve artık ruh ile kalp o mısralara atmaya, beyin onu yaşamaya, duygular onunla yol almaya başlar...
Okuyan için sıradan şiir ama yazan için bir ömür...