- İstatistikte sabit
- #1
Hannah Arendt'in Kötülüğün Sıradanlığı adlı kitabı, Kudüs'te yargılanan Adolf Eichmann'ın mahkeme boyunca yaptığı savunmasını temel alır. O aslında görevini yapmış, örnek bir vatandaştır. Devletine itaat eden sadık bir vatandaş...
Eichmann, sapık, sadist, sosyopat belki de ırkçı bile olmayan bir insandı. Savunmasında tekdüze sıradan ifadeler kullanmıştı. Yapması gerekeni yapmış olan nazi subaylarından sadece bir tanesi idi... Kötülüğünü bu kadar dehşet verici kılan da belki bu sıradanlığıydı...
Bu konunun geçmişte, günümüzde, gündemimizde, çevremizde, günlük hayatımızda çokça örneği var. Şahit olduğumuz örnekleri burada paylaşalım istiyorum. Hiçbir kötülük sıradanlaşmamalı...
Not: Bir konuyu en iyi şekilde anlamak için tezatına, yani ne olmadığına bakmak çok önemli. Bu yüzden kötülüğün sıradanlığını, iyiliğin sıradanlığıyla mukayese etmek gerek. Benim bu karşılaştırmayı en iyi yaptığım yapımsa Terrence Malick'in A Hidden Life'ıdır. İzlemeyenlere tavsiye edilir daha önce izletmiştim bunu foruma.
Eichmann, sapık, sadist, sosyopat belki de ırkçı bile olmayan bir insandı. Savunmasında tekdüze sıradan ifadeler kullanmıştı. Yapması gerekeni yapmış olan nazi subaylarından sadece bir tanesi idi... Kötülüğünü bu kadar dehşet verici kılan da belki bu sıradanlığıydı...
Bu konunun geçmişte, günümüzde, gündemimizde, çevremizde, günlük hayatımızda çokça örneği var. Şahit olduğumuz örnekleri burada paylaşalım istiyorum. Hiçbir kötülük sıradanlaşmamalı...
Not: Bir konuyu en iyi şekilde anlamak için tezatına, yani ne olmadığına bakmak çok önemli. Bu yüzden kötülüğün sıradanlığını, iyiliğin sıradanlığıyla mukayese etmek gerek. Benim bu karşılaştırmayı en iyi yaptığım yapımsa Terrence Malick'in A Hidden Life'ıdır. İzlemeyenlere tavsiye edilir daha önce izletmiştim bunu foruma.
Son düzenleme:
