Analiz Korku ve kararsızlığın sizi götüreceği nokta! (1 Görüntüleyen)

Bir Pofesör, elinde bir fare ve kutu ile salona girdi...

Öğrencilerin şaşkın bakışları arasında fareyi kutunun içine koydu ve kutunun ağzını iyice kapattı.

Kutunun hava almadığı açıktı.

Salonda bulunan öğrencilere dönerek :

“ - Bu kutuya iki gün kimse dokunmayacak!.. Dokunan bu dersi geçemez !.." Dedi
ve salondan çıkıp gitti.

Salondaki öğrenciler olaya bir anlam verememişlerdiKimisi kutunun içindeki fareyi çıkarmayı düşündü.
Kimisi fareye acıdı.
Kimisi de :
" Bana ne, ben dersimi geçmeye bakarım ! "
Deyip sınıftan ayrıldılar...
Hiç kimse fareyi kutudan dışarı çıkarmaya cesaret edemedi...

İki gün boyunca ders görülen sınıfta :
Kutu öylece kaldı!..

Ne olacağını merak ederek iki gün geçirdiler.

İki gün sonunda tekrar dersi olan Profesör salona girdi
ve kutuya yaklaşarak açtı.

Tabi ki, kutunun içindeki fare artık yaşamıyordu.!.. Öğrencilerden bir çoğu üzülmüştü.

Profesör, sınıfa dönerek farenin neden ölmüş olabileceğini sordu.

Sınıftan birçok farklı ses ve fikir yükseldi :
– Havasızlıktan…
– Açlıktan…
– Susuzluktan…
Dediler...

Her öğrenci,
*olabilecek ihtimalleri * saymıştı.

Profesör kutuyu havaya kaldırıp içini öğrencilere gösterdi.

Kutunun her tarafı kemirilmiş vaziyette ve minik deliklerle kaplıydı .
Ama hiçbirisi farenin dışarı çıkabileceği kadar büyütülememişti...

Ardından devam etti;
" – Görüyorsunuz
değil mi ?

Fare anlaşılan bu kutudan çıkmak için epey mücadele etmiş.
Bunu kutunun içindeki minik diş izlerinden ve irili ufaklı deliklerden anlıyoruz ; ancak şu var ki fareyi sizin dediğiniz gibi ne havasızlık ne de açlık öldürdü...

Farenin ölümüne sebeb olan iki şey var :
1.KARARSIZLIK
2. KORKU…

1- KARARSIZLIK ;
Çünkü fare kutunun her yerini parçalayıp, her noktayı ayrı ayrı kemireceğine, sadece tek bir köşesini ısırıp parçalasaydı
ve bunda da kararlı olsaydı, o deliği büyütecek ve kutudan çıkıp kurtulacaktı...

2- KORKU ;
Çünkü eğer siz öğrenciler, benden ve notlarınızın düşmesinden bu kadar çok korkmasaydınız, kutuyu açıp fareyi serbest bırakabilirdiniz.
Korkunuz sebebiyle, size YANLIŞ gelen bir işe bile bile, göre göre
GÖZ YUMDUNUZ !.. "

Hayatta bizi başarıya götüren yolda karşılaşacağımız en azılı düşmanlar :
KORKU ve KARARSIZLIKTIR !.

Kararsızlıkla zaman tüketmeyin, kafanıza tek bir şey koyun ve o yolda ilerleyin. Bu yolda size yanlış gelen şeylere asla ve asla göz yummayın.!..

Göze batmaktan, ses çıkartmaktan korkmayın!..

İYİ BİR İNSAN
öldüğünde,
ona ağlamayın.

Asıl onu, KAYBEDEN, ONA SAHİPLENMEMİŞ OLAN TOPLUMA ağlayın !..

Alıntıdır...

Son cümlesine istinaden yanı başımızda şehit oluyorlar. Ben onlara değil bize ağlayıp ah ediyorum...

Genel yorumum babam hep derdi on şeyde değil bir şeye odaklan onda büyü. Bu zamanda en büyük başarı bence.