Cömertliği dillere destan olan Hatim-i Tai’ye sorarlar: Kendinden daha cömert birini gördün mü ? Evet gördüm.
Kimmiş o…
Bir gün, yetim bir gence misafir olmuştum. Bana bir koyun kesip ikram etti. Koyunun bir yeri çok hoşuma gitti. Burası çok lezzetliymiş dedim. Bunun üzerine genç, bir müddet dışarı çıktı. On koyunu varmış. Birisini daha önce kesmişti. Geri kalan dokuzunu da keserek, benim sevdiğim kısımları pişirip önüme getirdi. Ben olanların farkında değildim. Giderken kapının önündeki kanları görünce sitemle sordum: On koyunun onu da kesilir mi..?
Sübhanallah, bunda şaşılacak ne var. Bir şey sizin hoşunuza gitmiş. Bunu yapmak da benim gücüm dahilindedir. Bunu sizden esirgemem hiç uygun olur mu..? Bunu dinleyen arkadaşları tekrar sorarlar: Yetim gencin ikramına karşılık sizde ona bir şey verdiniz mi..?
Hatim-i Tai der ki: Verdim ama pek mühim sayılmaz… Ne verdiniz..? Üç yüz deve ile beş yüz koyun. O halde sen ondan daha cömertsin..! Hayır o genç benden daha cömerttir. Zira o koyunlarının tamamını verdi. Ben ise malımın çok azını verdim.
Bir fakirin, yarım ekmeğinin tamamını misafire vermesi mi mühimdir, yoksa bir zenginin sürüsünden bir deveyi misafirine ikram etmesi mi..?
Cömertlik ve yardım etmekte akarsu gibi ol…
Ya Rabbi… Sen Bizlerin Mal Mülk Hırsını Gider, Sen Bizleri Cömert Kullarından Eyle…
