Arkadaş mısınız? Ebeveyn mi?

Enes’le iftardan sonra balkona çıkıp beraber çay içiyoruz. Resmen bunu yapabilmek için kırk takla atıyoruz) Eymen ödeve oturdu mu? Meva nerede, hıh babasıyla oyun mu oynuyor. Hadi sessizce kaçalım, deyip balkona sıvışıyoruz) Bu bizim ana-oğul zamanımız. Enes 14 yaşında ve mesleki seyrimde neler yaşadığımı, hangi proje üstünde çalıştığımı, neye sevinip neye heyecanlandığımı biliyor. Arkadaşlarım nasıl biliyorsa öyle. Ben de onun hangi oyunda hangi bölümde olduğunu, takımına kimin transferi için uğraştığını, ders sürecinde neler yaşadığını, neye heyecanlanıp neye sevindiğini biliyorum. Arkadaşlarına nasıl anlatıyorsa öyle. Yıllarca “Çocuğunuzun arkadaşı mısınız, ebeveyni misiniz” sorusu bu iki şey birbirinin alternatifiymiş gibi anlatıldı bize. Oysa öyle değil. Ben çocuğumla hayatımı konuşacak, duygularımı paylaşacak, onun duygularını ve yaşadıklarını -aynı bir arkadaş gibi- eleştirip yargılamadan dinleyecek kadar “arkadaş”; o duygularla nasıl yol alabileceğini, duygu yönetimini, kuralları ve sınırları anlatıp yol gösterecek kadar “ebeveyn” olmayı seviyorum. Sanırım onlar da seviyor ki birer ikişer kucağıma doluşuyorlar Arkadaş mısınız, ebeveyn mi? Arkadaş gibi davranabilen ebeveyn olmak... denge tam burada bence.

Hatice Kübra Tongar



Ekli dosyayı görüntüle 1208

Enes ergenliğe girmemiş daha,o dönemde ne arkadaş ne de ebeveyn olunamıyor .

Ben oğluma küçükken şöyle demiştim,seninle bazen arkadaşız bazen anne oğuluz ,arada karıştırsa da iyi idare ettik ;Şimdi yetişkin biz hala arkadaşız ama kim ebeveyn kim evlat belli değil,eh ben de yaşlanıyorum

Mizgin' Alıntı:

Enes ergenliğe girmemiş daha,o dönemde ne arkadaş ne de ebeveyn olunamıyor .

Ben oğluma küçükken şöyle demiştim,seninle bazen arkadaşız bazen anne oğuluz ,arada karıştırsa da iyi idare ettik ;Şimdi yetişkin biz hala arkadaşız ama kim ebeveyn kim evlat belli değil,eh ben de yaşlanıyorum

Genişletmek için tıkla ...

Hayatta böyle birbirimizi idare edeceğiz Oğlunun iyi günlerini görürsün inş

İnşallah ya,çok teşekkür ederim :gl4:

bu ablamız benim kafamı yaşıyorki benim salaş düşüncelerimi birleştirip yazmış gibi..
arkadaş yada ebeveynlik değil aslında olay.. olay çocugun dünyası .. 3 yaşındaki bir çocuğun dahi aklı kesmez denmemeli. onunda kendi dünyasında kendince ciddi diyorum cümleleri diyecekeleri yaşadıkları var ama bunu ilerleyen yaşlarda dile getirebiliyor.. şimdi neden öyle diyorum.. hiç kimse diyemezki ben ufaklığkmı pek hatırlayamam.. bakın mesela bende 3 yaş çok önemlidir. benim eskim hep 3 yaş üzerinedir.. anne ve babanın annelik ve babalığını sorgulamak için çocuk yaşta bile çocukluga gidersin.. kendi adıma konuşayım benim tüm geçmişim 3 yaş üzerine kuruludur.. hatırlarım o yöndedir ama 5 yaşdır 7 yaştır olayların ceyran ettiği geçmiş yaşım budur ve hafızamda 3 yaşımdayken diye kalır.. yani hayırlıyorum belki abartı olacak ama insan 2 yaşını bile bazen hayırlaya biliyor . annenin sana bakışını babanın anne ile diyalogu. . mesela ergenlikten bir önceki evrede çocuk çocukluguna dönerken annesini babasını daha iyi tanıyor . hani asi zamanların bir sorgulaması olur.. kimisi başka şeyleri sorgular kimisi ailesini bunalımdadır adı ergenliktir onun.. ben taa 16 yaşımdayken derdimki büyükler beni kaale almıyor oysaki olgun gibi konuşuyordum ve ben dememişmiydim oluyordu.. ve annem babam olsun bana söyledikleri bazı şeylerde ben derdim hiçte öyle değil ben ufakken anne sen şunu yaptın baba sen şunu yaptın.. sen nerden biliyosun derlerdi.. e hatırlıyorum ama .. yani çocugunuz varsa davranışlarınız onun beyin profiline her türlü geçiyor ve bunu algılaması hiçte zor degil kendi geçmiş çocuklugunuzu düşünerekten kendi çocuklarınıza hata yapmayın.. bu ablanın demeye çalıştıgı şey aslında budur.. çözmüş yani olayı

Bir filmde geçiyordu bu cümle, heybeme alıp koymuştum. Ara ara ihtiyacım olduğunda kullanıyorum. Kulağa küpe..
-Anne babaların çocuklarına göstereceği en büyük sevgi, onlarla kuracağı arkadaşlıktır.

Genetik olarak ebeveyn ..
Yaşam tarzı olarak arkadaş ..