Yakarım bu şehri yüzünde bir tebessüm için.

YAKARIM BU ŞEHRİ YÜZÜNDE BİR TEBESSÜM İÇİN!!

Bir kişi gelir Efendimize:

"Ey Allahın Rasulü işe yarar hiç ibadetim yok. Ancak seni çok seviyorum ve ahirette senden ayrı kalmak istemiyorum" deyince Efendimiz:

"Kişi sevdiği ile beraberdir!" buyurdu..

Ey Allahın Rasülü, elçisi, sevgilisi !!

Seni bizlerde görmeden sevdik ve o aşkla doğduğun günü ibadet, coşku ve salavatla kutluyoruz. Bizim zaten işe yarar bir ibadetimiz hiç olmadı..

Ya Rab!!

Efendimizin, "seven sevdiği ile beraberdir" müjdesine Mevlid Kandili hürmetine bizleri de ulaştır..

Bizleri dünyada onsuz bıraktın, ahirette ondan mahrum etme ya Rab!!

Sen kokmayan gülü neyleyim,
Neyleyim sensiz baharı?

Sen doğmayan günü neyleyim,
Neyleyim sensiz ben dünyayı?

Senin tenine değmeden gelen yağmuru istemem,

meltemi istemem.

Seni parlayacaksa parlasın yıldızlar,
Sana yanmayan yıldızı semalarda istemem.

Bülbüller söyleyecekse seni söylesin,
Senden okumayan bülbül olsa dinlemem.

Özlemim sen olacaksan yansın yüreğim,
Sılası sen olmayan gurbeti istemem,

vatanı istemem.

Bir ateş yakacaksa beni kalbimden,
Senin aşkının ateşi yaksın,

Senden gayrı başka bir aşkla kül olursa kalbim,
Bu kalbi istemem, ateşi istemem, koru istemem.

Seni göremediğim vahalar bedevilerin olsun,
Ben senin çölünü isterim, suyu istemem

Sana çıkacaksa durmaz yürürüm,
Sonu sen çıkmayan yönü istemem, yolu istemem.

Ben gönüllü bir köleyim, kulağımda küpem.
Kalbini fethedecekse geçerim bin sina’yı birden.

Yoksa neyime?
Bu fethi istemem, Mısır’ı istemem, cihanı istemem.

Ben Sultan Fatihim, önündeyim İstanbul’un.
Yakarım bu şehri yüzünde bir tebessüm için.

Yoksa gül yüzünü güldürmeyen sultanlığı istemem, İstanbul’u istemem.

Ben bir garip yunusum, yazdığım sensin, yandığım sen.

Senden gayrı bir aşka ben kalemi istemem, kağıdı istemem.

Ben senin ümmetinim, sensin benim efendim.
Senden gayrı, senden başka efendi istemem, sevgili istemem, istemem…

(Fatih Sultan Mehmed Han (k.s.))