Yaptığım bir delilik var o geldi aklıma;
Hafta içi bir gün sabah güneşli hava ne şemsiye almışım yanıma ne kapşon. Dershaneye gitmişim dersimi görmüşüm, Çiftlik caddesinde yürüyorum. Eylül ayı daha yeni çıkmışız yazdan hala dondurma mevsimi diye dusunuyorum. Aldım dondurma keyfim keyif. Karadenizde her an yağmur yağabilir tabi. Bir anda yağmur başlıyor. Şarıl şarıl bardaktan boşanırcasina yağıyor herkes koselere binaların altlarına kosusturyor bir anda semsiye satılcılari ortaya çıkıyor. Caddenin ortası bir anda bom boş oluyor. Ben ise herkesin aksine tam ortada yağan yağmura inat dondurmamı yiyor ve yavaş yürümeye devam ediyorum.