-
- Katılım
- 7 Kas 2020
-
- Mesajlar
- 10,551
-
- Çözümler
- 1
-
- Tepkime puanı
- 13,911
-
- Puan
- 113
-
- Yaş
- 42
-
- Konum
- Istanbul
Aşkınla ağlayan gözler hürmetine. . .
O gece düşman tarafından esmekte olan şiddetli rüzgar, Osmanlı askerinin üzerine yoğun bir şekilde toz serpiyordu. Murad Han, bu halin muharebe esnasında, kendileri için felakete sebep olmasından derin bir endişe duydu. Bütün gece Cenab-ı Hak'dan niyaz ve istimdâd ederek, ebedî saadete nail olmak üzere, kendisi için din yolunda şehadet istirhamında bulundu.
Şöyle yalvardı:
Yâ İlahî! Seyyidî! Mevlayî!
İki cihan Peygamberi Habib-i Ekremin yüzü suyu hürmetine;
Kerbela'da akıtılan o yüce Peygamberin torununun kanı hürmetine;
Ayrılık gecesinde ağlayan gözler ve senin aşkınla sürünen yüzler hürmetine.
Dert ehlinin hazin gönülleri ve onların cana tesir eden inlemeleri hürmetine.
Yâ İlahî!
Bunca kere hazretinde duamı kabul ettin. Beni mahrum etmedin. Gene benim duamı kabul eyle.
Bir yağmur verip şu üzerimize gelen zulümâtı ve gubârı ( tozu ) defedip âlemi nurânî kıl, tâ ki kafir askerini açıkça görüp yüz yüze cenk edelim.
Yâ İlahî! ,
Mülk ve kul senindir.
Sen kime istersen verirsin. Ben dahi bir naciz kulunum. Benim fikrimi ve esrarımı sen bilirsin. Mülk ve mal benim maksadım değildir.
Ben buraya kul karavaş için gelmedim. Hemen halis ve muhlis senin rızanı isterim.
Yâ Rab!
Beni bu Müslümanlar'a kurban eyle.
Tek bu müminleri küffar elinde mağlup edip helak eyleme!
Yâ İlahî!
Bunca nüfusun katline beni sebep eyleme!
Bunları mensur ve muzaffer eyle!
Bunlar için ben canımı kurban ederim.
Tek sen kabul eyle!
Asakir-i İslâm için teslim-i ruha razıyım.
Tek bu müminlerin ölümünü bana gösterme.
Yâ Rab!
Günahlarımız sebebiyle bizi düşman okuna hedef kılma!
Kahrınla beni fena ve yüzümü halk içinde kara eyleme.
İslâm toprağını din düşmanlarına çiğnetme ve delalet ehline yurt eyleme.
Yâ İlâhi!
Beni katında mihman edip, müminler ruhuna benim ruhumu feda kıl!
Evvel beni gâzi kıldın, ahir şehadet ruzi( nasip) kıl!....
Sekiz saat süren bu kanlı muharebenin sonunda Osmanlı ordusunun gösterdiği kahramanlık ve savaş planının mükemmelliği sayesinde düşman kuvvetleri bozuldu.
İlk olarak Bosna kuvvetleri geri çekilmeye başladılar. Şehzâde Yakub Bey kuvvetleri kaçanları şiddetle takib ederek pek çoğunu kılıçtan geçirdiler.
Akşam olduğunda Haçlı ordularının tamamı dağılmış, büyük bölümü ölü veya yaralı olarak savaş meydanında kalmıştı.
Sultan Murad-ı Hüdavendigâr zafer sevinci dolayısıyla şükrane olarak harp sahasını gezerken Müslüman olduğunu söyleyen, gizli sözüm vardır, diyerek yanına yaklaşan Miloş Obiliç adındaki yaralı bir sırp asilzâdesi tarafından zehirli hançer ile yaralandı.
Şaha yandan vurup açtı bir yara
Kanıyla döndü her yer lâlezara
Osmanlı askerleri Hünkar'ı yaralayan bu Sırp asilzâdesini yakalayarak parça parça ettiler. Ağır yaralanan Sultan Murad, öleceğini anlayınca kaçan askerleri takip etmekte olan Bayezid'i geri çağırttı. Şehzâde Bayezid, yanında şanlı beyleri olduğu halde düşmanın ardından tez uçan ecel oku gibi süratle at koparmıştı. Acı haberi alır almaz gözlerinden kanlı yaşlar dökerek babasının otağına koştu. Keremi bol padişahın ölüm yatağında al kanlar içinde baygın yatmakta olduğunu görünce, sevgiden titreyen yüreği kanla boğulup gönülden yanarak ağlamaya başladı.
Sultan Murad ise:
Açtı gözünü gördü şehzâdesini
Serviye benzer ol beyzâdesini
Üzüntüyle bükülmüştü boynu onun
Ağlamaktan kalmamıştı sabrı onun,
Dedi benimçün neden eylersin firak
Kimseye kalmaz burası yakın ırak
Dünya saltanatına umut bağlayan
Sonunda hüsrana uğrar inan
Çünkü fena buldu cihanın her işi
Gel üzül, mağrur olursa buna kişi
Ağlar isen ağla sen Müslümanlara
Zulm ile berbad olan perişanlara
Ey kederli gönlümün neşe kaynağı
Sensin Cenab-ı Hakk'ın yerime atadığı
Bana hayır dualar dermeye çalış
Cömerdlik adâlet töresine alış
Adâlet temelidir padişahlığın
Sunduğu güzel armağanıdır Hüda'nın
Çok çalış ki bu armağana eresin
Saltanatın hakkını tamam veresin
Sanma saltanatı sen ki rahatdır
Gerçekte bil ki hep sıkıntıdır
Ey umud bağının meyvası gayret et
Alemde bulursun böylece şöhret
Çünkü cihan kimseye baki değil
İyi ad bırakmak gerekir bunu bil....
Murad Han, bu şekilde oğluna nasihatler edip saltanatı kendisine bıraktıktan az sonra vefat etti. Böylece çok arzuladığı kavuşmak için dualar ettiği şehadet rütbesine nail oldu.
Ruhun Şad Olsun Ey Ceddi !...
KAYNAK
Prof. Dr. Ahmet Şimşirgil_KAYI-Birincil kaynaklardan Osmanlı Tarihi
O gece düşman tarafından esmekte olan şiddetli rüzgar, Osmanlı askerinin üzerine yoğun bir şekilde toz serpiyordu. Murad Han, bu halin muharebe esnasında, kendileri için felakete sebep olmasından derin bir endişe duydu. Bütün gece Cenab-ı Hak'dan niyaz ve istimdâd ederek, ebedî saadete nail olmak üzere, kendisi için din yolunda şehadet istirhamında bulundu.
Şöyle yalvardı:
Yâ İlahî! Seyyidî! Mevlayî!
İki cihan Peygamberi Habib-i Ekremin yüzü suyu hürmetine;
Kerbela'da akıtılan o yüce Peygamberin torununun kanı hürmetine;
Ayrılık gecesinde ağlayan gözler ve senin aşkınla sürünen yüzler hürmetine.
Dert ehlinin hazin gönülleri ve onların cana tesir eden inlemeleri hürmetine.
Yâ İlahî!
Bunca kere hazretinde duamı kabul ettin. Beni mahrum etmedin. Gene benim duamı kabul eyle.
Bir yağmur verip şu üzerimize gelen zulümâtı ve gubârı ( tozu ) defedip âlemi nurânî kıl, tâ ki kafir askerini açıkça görüp yüz yüze cenk edelim.
Yâ İlahî! ,
Mülk ve kul senindir.
Sen kime istersen verirsin. Ben dahi bir naciz kulunum. Benim fikrimi ve esrarımı sen bilirsin. Mülk ve mal benim maksadım değildir.
Ben buraya kul karavaş için gelmedim. Hemen halis ve muhlis senin rızanı isterim.
Yâ Rab!
Beni bu Müslümanlar'a kurban eyle.
Tek bu müminleri küffar elinde mağlup edip helak eyleme!
Yâ İlahî!
Bunca nüfusun katline beni sebep eyleme!
Bunları mensur ve muzaffer eyle!
Bunlar için ben canımı kurban ederim.
Tek sen kabul eyle!
Asakir-i İslâm için teslim-i ruha razıyım.
Tek bu müminlerin ölümünü bana gösterme.
Yâ Rab!
Günahlarımız sebebiyle bizi düşman okuna hedef kılma!
Kahrınla beni fena ve yüzümü halk içinde kara eyleme.
İslâm toprağını din düşmanlarına çiğnetme ve delalet ehline yurt eyleme.
Yâ İlâhi!
Beni katında mihman edip, müminler ruhuna benim ruhumu feda kıl!
Evvel beni gâzi kıldın, ahir şehadet ruzi( nasip) kıl!....
Sekiz saat süren bu kanlı muharebenin sonunda Osmanlı ordusunun gösterdiği kahramanlık ve savaş planının mükemmelliği sayesinde düşman kuvvetleri bozuldu.
İlk olarak Bosna kuvvetleri geri çekilmeye başladılar. Şehzâde Yakub Bey kuvvetleri kaçanları şiddetle takib ederek pek çoğunu kılıçtan geçirdiler.
Akşam olduğunda Haçlı ordularının tamamı dağılmış, büyük bölümü ölü veya yaralı olarak savaş meydanında kalmıştı.
Sultan Murad-ı Hüdavendigâr zafer sevinci dolayısıyla şükrane olarak harp sahasını gezerken Müslüman olduğunu söyleyen, gizli sözüm vardır, diyerek yanına yaklaşan Miloş Obiliç adındaki yaralı bir sırp asilzâdesi tarafından zehirli hançer ile yaralandı.
Şaha yandan vurup açtı bir yara
Kanıyla döndü her yer lâlezara
Osmanlı askerleri Hünkar'ı yaralayan bu Sırp asilzâdesini yakalayarak parça parça ettiler. Ağır yaralanan Sultan Murad, öleceğini anlayınca kaçan askerleri takip etmekte olan Bayezid'i geri çağırttı. Şehzâde Bayezid, yanında şanlı beyleri olduğu halde düşmanın ardından tez uçan ecel oku gibi süratle at koparmıştı. Acı haberi alır almaz gözlerinden kanlı yaşlar dökerek babasının otağına koştu. Keremi bol padişahın ölüm yatağında al kanlar içinde baygın yatmakta olduğunu görünce, sevgiden titreyen yüreği kanla boğulup gönülden yanarak ağlamaya başladı.
Sultan Murad ise:
Açtı gözünü gördü şehzâdesini
Serviye benzer ol beyzâdesini
Üzüntüyle bükülmüştü boynu onun
Ağlamaktan kalmamıştı sabrı onun,
Dedi benimçün neden eylersin firak
Kimseye kalmaz burası yakın ırak
Dünya saltanatına umut bağlayan
Sonunda hüsrana uğrar inan
Çünkü fena buldu cihanın her işi
Gel üzül, mağrur olursa buna kişi
Ağlar isen ağla sen Müslümanlara
Zulm ile berbad olan perişanlara
Ey kederli gönlümün neşe kaynağı
Sensin Cenab-ı Hakk'ın yerime atadığı
Bana hayır dualar dermeye çalış
Cömerdlik adâlet töresine alış
Adâlet temelidir padişahlığın
Sunduğu güzel armağanıdır Hüda'nın
Çok çalış ki bu armağana eresin
Saltanatın hakkını tamam veresin
Sanma saltanatı sen ki rahatdır
Gerçekte bil ki hep sıkıntıdır
Ey umud bağının meyvası gayret et
Alemde bulursun böylece şöhret
Çünkü cihan kimseye baki değil
İyi ad bırakmak gerekir bunu bil....
Murad Han, bu şekilde oğluna nasihatler edip saltanatı kendisine bıraktıktan az sonra vefat etti. Böylece çok arzuladığı kavuşmak için dualar ettiği şehadet rütbesine nail oldu.
Ruhun Şad Olsun Ey Ceddi !...
KAYNAK
Prof. Dr. Ahmet Şimşirgil_KAYI-Birincil kaynaklardan Osmanlı Tarihi