Never Give Up
FK Üyesi
- Katılım
- 28 Haz 2022
- Mesajlar
- 400
- Tepkime puanı
- 124
- Puanları
- 43
- Konum
- Gerçeğin Ruhu
- Burç
- Terazi
- Cinsiyet
-
Hayrı elde etmek isteyen niceleri vardır ki onu hiç elde edemeyeceklerdir.
Amr b. Yahya’dan: “Babamı, babasından (naklen) şöyle rivayet ederken duydum:
(Babam) dedi ki sabah namazından önce Abdullah b. Mes’ûd’un kapısının önünde otururduk. Çıktığında, onunla beraber mescide giderdik. Neyse (bir gün) Ebû Musa el Eş’arî yanımıza geldi ve Ebû Abdirrahman (yani Abdullah b. Mesûd) şimdiye kadar yanınıza çıktımı? dedi.”Hayır”dedik.O da bizimle beraber oturdu. Nihayet Abdullah çıktı. Çıkınca toptan ona ayağa kalktık. Sonra Ebû Musa ona şöyle dedi: “Ey Ebû Abdirrahman! Biraz önce mescitte yadırgadığın bir durum gördüm. Ama yine de Allah’a şükür, hayırdan başka bir şey görmüş değilim. Abdullah: “Nedir o?” diye sordu.O da “Yaşarsan birazdan göreceksin” dedi (ve) şöyle devam etti: “Mescitte halkalar hâlinde, oturmuş, namazı bekleyen bir topluluk gördüm. Her halkada (idareci) bir adam, (halkadakilerin)ellerinde de çakıl taşları var. (idareci):”Yüz defa Allahuekber deyin!” diyor, onlar da yüz defa “Allahu Ekber” diyorlar. Sonra, yüz defa “La İlahe İllAllah, deyin” diyor, onlar da yüz defa “La ilahe İllAllah” diyorlar. “Yüz defa Subhanallah deyin!” diyor, onlar da yüz defa “Subhanallah” diyorlar. Abdullah b. Mes’ûd: “Peki onlara ne dedin?” dedi.”Senin görüşünü bekleyerek” veya “senin emrini bekleyerek onlara bir şey söylemedim.” dedi. Dedi ki: “Onlara kötülüklerini hesap etmelerini emredip (bununla) iyiliklerinden hiçbir şeyin de zayi edilmeyeceğine dair onlara güvence verseydin ya!” dedi. Sonra gitti, biz de onunla beraber gittik. Nihayet o, bu halkalardan birine geldi, başlarında durdu ve şöyle dedi: “Bu, yaptığınızı gördüğüm nedir? “Dediler ki: “Ey Ebû Abdirrahman! Bunlar çakıl taşları. Onlarla Allahu Ekber, La ilahe İllallah ve Subhanallah deyişleri sayıyoruz.” Bunun üzerine Abdullah b. Mes’ûd dedi ki: “Artık kötülüklerinizi sayıp (hesap edin)! Ben, iyiliklerinizden hiçbir şeyin zayi edilmeyeceğine kefilim. Yazıklar olsun size! Ey ümmet-i Muhammed, ne çabuk helak oldunuz! Peygamberinizin Sallahu Aleyhi ve Sellem şu Sahabesi içinizde hâlâ bolca bulunmakta. İşte onun elbiseleri, henüz eskimemiş; kapları, (henüz) kırılmamış. Canım elinde olan Allah’a yemin olsun ki sizler kesinlikle ya Muhammed’in dininden daha doğru yolda olan bir din üzerindesiniz (ki bu imkânsızdır) veya bir sapıklık kapısı açmaktasınız. ”Onlar: “Vallahi, ey Ebû Abdirrahman, biz, başka bir şey değil, sadece hayrı (elde etmeyi) İstedik” dediler. O da şöyle karşılık verdi: “Hayrı (elde etmek) isteyen niceleri vardır ki onu hiç elde edemeyeceklerdir. Rasulullah Sallahu Aleyhi ve Sellem bize haber vermişti ki Kur’an’ı okuyacak olan bir topluluğun bu okuyuşları sadece dilde kalacak, onların köprücük kemiklerini ileriye geçmeyecek. Vallahi, bilmiyorum, belki onların çoğu sizdendir.”
Kaynakça:
[Dârimi, Mukaddime , 1 / 23, 210 , 206; Taberâni , 9/125; Mecmau’zZevâ’id, 1/181, Muslim, Musafirin, 275 – 1/663; İbnMâce, Mukaddime, 12 – 1/59; Ahmed b. Hanbel, 1/380, 404]
Amr b. Yahya’dan: “Babamı, babasından (naklen) şöyle rivayet ederken duydum:
(Babam) dedi ki sabah namazından önce Abdullah b. Mes’ûd’un kapısının önünde otururduk. Çıktığında, onunla beraber mescide giderdik. Neyse (bir gün) Ebû Musa el Eş’arî yanımıza geldi ve Ebû Abdirrahman (yani Abdullah b. Mesûd) şimdiye kadar yanınıza çıktımı? dedi.”Hayır”dedik.O da bizimle beraber oturdu. Nihayet Abdullah çıktı. Çıkınca toptan ona ayağa kalktık. Sonra Ebû Musa ona şöyle dedi: “Ey Ebû Abdirrahman! Biraz önce mescitte yadırgadığın bir durum gördüm. Ama yine de Allah’a şükür, hayırdan başka bir şey görmüş değilim. Abdullah: “Nedir o?” diye sordu.O da “Yaşarsan birazdan göreceksin” dedi (ve) şöyle devam etti: “Mescitte halkalar hâlinde, oturmuş, namazı bekleyen bir topluluk gördüm. Her halkada (idareci) bir adam, (halkadakilerin)ellerinde de çakıl taşları var. (idareci):”Yüz defa Allahuekber deyin!” diyor, onlar da yüz defa “Allahu Ekber” diyorlar. Sonra, yüz defa “La İlahe İllAllah, deyin” diyor, onlar da yüz defa “La ilahe İllAllah” diyorlar. “Yüz defa Subhanallah deyin!” diyor, onlar da yüz defa “Subhanallah” diyorlar. Abdullah b. Mes’ûd: “Peki onlara ne dedin?” dedi.”Senin görüşünü bekleyerek” veya “senin emrini bekleyerek onlara bir şey söylemedim.” dedi. Dedi ki: “Onlara kötülüklerini hesap etmelerini emredip (bununla) iyiliklerinden hiçbir şeyin de zayi edilmeyeceğine dair onlara güvence verseydin ya!” dedi. Sonra gitti, biz de onunla beraber gittik. Nihayet o, bu halkalardan birine geldi, başlarında durdu ve şöyle dedi: “Bu, yaptığınızı gördüğüm nedir? “Dediler ki: “Ey Ebû Abdirrahman! Bunlar çakıl taşları. Onlarla Allahu Ekber, La ilahe İllallah ve Subhanallah deyişleri sayıyoruz.” Bunun üzerine Abdullah b. Mes’ûd dedi ki: “Artık kötülüklerinizi sayıp (hesap edin)! Ben, iyiliklerinizden hiçbir şeyin zayi edilmeyeceğine kefilim. Yazıklar olsun size! Ey ümmet-i Muhammed, ne çabuk helak oldunuz! Peygamberinizin Sallahu Aleyhi ve Sellem şu Sahabesi içinizde hâlâ bolca bulunmakta. İşte onun elbiseleri, henüz eskimemiş; kapları, (henüz) kırılmamış. Canım elinde olan Allah’a yemin olsun ki sizler kesinlikle ya Muhammed’in dininden daha doğru yolda olan bir din üzerindesiniz (ki bu imkânsızdır) veya bir sapıklık kapısı açmaktasınız. ”Onlar: “Vallahi, ey Ebû Abdirrahman, biz, başka bir şey değil, sadece hayrı (elde etmeyi) İstedik” dediler. O da şöyle karşılık verdi: “Hayrı (elde etmek) isteyen niceleri vardır ki onu hiç elde edemeyeceklerdir. Rasulullah Sallahu Aleyhi ve Sellem bize haber vermişti ki Kur’an’ı okuyacak olan bir topluluğun bu okuyuşları sadece dilde kalacak, onların köprücük kemiklerini ileriye geçmeyecek. Vallahi, bilmiyorum, belki onların çoğu sizdendir.”
Kaynakça:
[Dârimi, Mukaddime , 1 / 23, 210 , 206; Taberâni , 9/125; Mecmau’zZevâ’id, 1/181, Muslim, Musafirin, 275 – 1/663; İbnMâce, Mukaddime, 12 – 1/59; Ahmed b. Hanbel, 1/380, 404]