Psikolojide “Duygu Bulaşması”

Psikolojide “Duygu Bulaşması” diye adlandırılan bi süreç var. Şunu anlatıyor; insanda takliti sağlayan ayna nöronlar, başka insanların duygularını da okur ve taklit edecek davranışlar üretir. Yanınızda biri kahkaha atsa istemsizce siz de gülersiniz. Bir cenaze evinde öleni tanımasanız bile ağlarsınız. Korku filmi izlerken filmdeki karakterin korkusunu siz de yaşarsınız. Kızgın birini dinlerken bilinçsizce kaşlarınızı çatıp onun duygularını aynalarsınız... Denir ki; her ilişki birbirine duygusal mesajlar bulaştıran bir etkilenme sürecidir. O zaman sorular gelsin: Kendinizi çoğunlukla öfkeli, bezgin, tahammülsüz biri gibi hissediyorsanız, çevrenizdeki insanlardan size bulaşan negatif duygulardan olabilir mi? Çözüm; enerjisi yüksek, neşeli, güler yüzlü arkadaşlar edinmek olabilir. Televizyonda izlediğiniz programlar size hangi duyguları bulaştırıyor farkediyor musunuz? Gıybeti, şiddeti, yıkıcı eleştiri dilini kullanan yayınlardan, dram ve mafya dizilerinden uzak durabilirsiniz. Ve en önemlisi, siz ailenize ve çocuklarınıza daha çok hangi duyguyu bulaştırıyorsunuz? Çünkü formül bellidir; “Öfkeli anne, tepkisel çocuk” ya da “Neşeli anne, mutlu çocuk” Hangisi olsun istersiniz? Çevremize mutluluk bulaştırdığımız bir gün dilerim hepimize

Hatice Kübra Tongar

Ekli dosyayı görüntüle 5398

Tabiki “Neşeli mutlu” model ..?

Canli olarak dinlemistim kendisini.
Cogalmalari dilegiyle..