FK Sözlük Ölüme bir türlü hazır olamamak!

Evet evet, öyle. Hemen hemen hiçbirimiz ölüme hazır değiliz, olamıyoruz. Önümüzde duran dünyanın en büyük gerçeği karşısında, günde o kadar hâdise yaşanırken, yeri gelip yakınlarımızda buna bizzat tanık olmuşken, öleceğimize adımız gibi emin iken hazır olamıyoruz. Nefs, Şeytan bu konuda bizi nasıl alıkoyuyor diye de hiç düşünmüyoruz. Ömrümüzün muhâsebesini, bilançosunu tutmayı geçtim; bir gün mutlaka son nefesini vereceğimiz şu Dünya'ya nasıl sarılıyoruz hâlâ? Yarına çıkmaya senedimiz yok, biz önümüzdeki senelerin planları içindeyiz.

Tamam, hadis-i şerifte hiç ölmeyecekmiş gibi Dünya için de çalışacağız ama biz o kısmı abartıyor ya da en azından ''yarın ölecekmiş gibi'' kısmını hep ama hep ikinci planda tutuyoruz. İllâ kafamızı tahtaya vurunca mı aklımız başımıza gelecek?

Ölüm her an, her sâniye bize hazırlanıyor. Biz de biraz gayret içinde olalım, diyeceğim ama inanıyorum ki hiçbir şey de-ğiş-me-ye-cek! En azından her gün bir kere ölümü düşünüp, ''bugün ölür müyüm acaba?'' diye kendimize bu soruyu sormalıyız. Bu karamsarlık değil, realist ve akıllıca bir yaklaşımdır. Göreceksiniz hayatınız nasıl değişecek!​