Zalimin çeşmesi katran aksa da,
Mazlumun gözyaşı kurutur onu
Çelikten miğferler zırhlar taksa da
Allah'ın azabı eritir onu.
Korkuyu korkutup çıkar içinden,
Bilensin yüreğin acı çekmeye
Şehadet mü'mine farklı ölümden,
Ölümü yakanda gezdir gül diye.
.
.
.