- Katılım
- 2 Haz 2020
- Mesajlar
- 886
- Tepkime puanı
- 2,336
- Puanları
- 93
- Cinsiyet
Kim Bağışlar ve Barışı Sağlarsa
Cenâb-ı Hak buyuruyor:
Bismillahirrahmanirrahim
“Bir kötülüğün cezası, ona denk bir kötülüktür. Kim bağışlar ve barışı sağlarsa, onun mükâfatı Allah’a âiddir. Doğrusu O, zalimleri sevmez.” (Şûrâ, 40)
Rasûlullah (sav) efendimiz buyurdular:
“Allah affeden kulun izzet ve şerefini artırır.” (Münâvî, III, 283)
Anlatıldığına göre münâfıklardan biri Peygamberimiz (sav)’in yanında Ebûbekir Sıddîk’a sövüp sayıyordu. Ebûbekir Sıddîk buna cevap vermiyordu. Peygamberimiz (sav) de susuyor ve tebessüm ediyordu. Bir zaman sonra Ebûbekir dayanamayıp misliyle mukabele ederek bu münâfığa cevap verdi. Bu sefer Peygamberimiz (sav) o meclisten kalkıp gitti. Ebûbekir (ra): “Ey Allah’ın Rasûlü! O münâfık bana sövüyordu. Siz de orada oturuyordunuz. Ben cevap verince kalktınız. Neden böyle yaptınız?” diye sordu. Peygamberimiz (sav) şöyle buyurdu: “Sen susarken bir melek senin adına ona cevap veriyordu. Ne zaman ki sen ona cevap verdin bu sefer melek gitti, hemen şeytan geldi. Ben ise şeytanın bulunduğu mecliste durmam dedi.” İşte o zaman “Kim bağışlar, barışı sağlarsa onun mükâfâtı Allah’a âiddir.” âyeti nazil oldu. (İsmail Hakkı Bursevî, Rûhu’l-Beyân, 18. Cilt, Erkam Yay.)
Cenâb-ı Hak buyuruyor:
Bismillahirrahmanirrahim
“Bir kötülüğün cezası, ona denk bir kötülüktür. Kim bağışlar ve barışı sağlarsa, onun mükâfatı Allah’a âiddir. Doğrusu O, zalimleri sevmez.” (Şûrâ, 40)
Rasûlullah (sav) efendimiz buyurdular:
“Allah affeden kulun izzet ve şerefini artırır.” (Münâvî, III, 283)
Anlatıldığına göre münâfıklardan biri Peygamberimiz (sav)’in yanında Ebûbekir Sıddîk’a sövüp sayıyordu. Ebûbekir Sıddîk buna cevap vermiyordu. Peygamberimiz (sav) de susuyor ve tebessüm ediyordu. Bir zaman sonra Ebûbekir dayanamayıp misliyle mukabele ederek bu münâfığa cevap verdi. Bu sefer Peygamberimiz (sav) o meclisten kalkıp gitti. Ebûbekir (ra): “Ey Allah’ın Rasûlü! O münâfık bana sövüyordu. Siz de orada oturuyordunuz. Ben cevap verince kalktınız. Neden böyle yaptınız?” diye sordu. Peygamberimiz (sav) şöyle buyurdu: “Sen susarken bir melek senin adına ona cevap veriyordu. Ne zaman ki sen ona cevap verdin bu sefer melek gitti, hemen şeytan geldi. Ben ise şeytanın bulunduğu mecliste durmam dedi.” İşte o zaman “Kim bağışlar, barışı sağlarsa onun mükâfâtı Allah’a âiddir.” âyeti nazil oldu. (İsmail Hakkı Bursevî, Rûhu’l-Beyân, 18. Cilt, Erkam Yay.)
