Kanattığımız yaranın bize bulaşması an meselesi unutmayalım!

Ekli dosyayı görüntüle 432


Çocukken hayal kurmayı çok severdim.
Hayallerimden biride çocuğu olmayan aile dostumuz Adil amcamların kapısına sepet içinde bir bebek bırakıp sonrada görünmeden kaçmaktı.
Bebeği bulduklarında Adil amcanın yüzündeki mutluluğu hayal eder, ben de çok mutlu olurdum.
Yıllar sonra, çok sevdiğim komşumun onca tedaviye rağmen bebeği olmadı. Bu beni o kadar üzüyordu ki, her aklıma geldiğinde dualar ediyor, kendimce adaklar adıyordum.
Üzüntüm sadece çocuğunun olmaması değildi. Toplumun onun üzerinde kurduğu baskıydı.
Kalabalık bir yere gitmek istemiyordu.Sorulardan bıkmıştı.
Bıyık altından gülerek sorulan :
---Daha bir şey yok mu?
---Yoksa olmuyor mu ?
---Ne bekliyorsunuz zamanı gelmedi mi?
vs. vs.
Çocuk istemeyen bir insan bu soruları kafasına takmaz.
Ama ya istiyorsa, ya tedavi oluyor, sonuç olumsuz oluyorsa,o insani soktuğunuz durumu düşünebiliyor musunuz?
Hele bir de,
--Suç kimde ? Kadında mı erkekte mı acaba? sorusu beni deli ediyor.

Yahu sen kimsin ki, böyle bir soruyu soruyorsun.
Ne suçu ?Ne yaptı ki bu insanlar adam mı öldürdü,hırsızlık mı yaptı, ne suçu?
Çocuğu olsa bir kere kucağında mı sallayacaksın, işi olan anneye yardım mı edeceksin ,bezini, mamasını mı alacaksın da soruyorsun.
Sa-na-ne ?
Ha senden yardım ister, akıl danışır amenna.
Ama insanların yaralarını tırnaklamayın.

Sahip olduğun çocuk, sen mükemmelsin her şeye layıksın diye sana verilmedi.
Belki cennetin ,belkide cehennemin olacak bilemezsin.
Çocuğu olmayanda ne eksik, ne suçlu, ne de talihsiz .
Aynı durum onun içinde geçerli ,belki de cennetini kazanacak ne belli ...
Insanlara nasılsın, bir derdin mi var, senin için ne yapabilirim diye sorular soralım kanattığımız yaranın bize bulaşması an meselesi unutmayalım.

Kalın sağlıcakla
Not : O komşumun yedi yıl sonra çocuğu oldu.Şuan üç çocuğu var, çok şükür.Yaşadığımız her şeyin bir sebebi var. Yeter ki ümidimizi kesmeyelim,yeter ki yaradan bizden vaz geçmesin

Şerife Şahin Oktay

bunu banada çok soruyorlardıda bizim kafa başka çalışıyor bu konuda.. milleti takmayan kişiler oldugunuz için . niye yapmıyorsunuz niye istemiyorsunuz olmuyormu bir sorunmu var. . evet sorun var bizim sorunumuz hayırlı ise olsun hayırsız ise olmasın duasının tecellisini yaşamamızdandır.
şimdi biz istemiyoruz. . ama bu olursada yüz çevircegimiz anlamında değil..
özel hayatımızın çogu bölümü dışa samimiyetle yansır ama bu konuların primini vermek benim hoşuma gitmiyor mahremiyet açısından..
çocuk yoksa sorunlumu olması gerekiyor..
Allaha şükür bir sıkıntımız yok sağlıklıyız .
tercih meselesi. biraz daha zamanımız var. ve Allahın takdirinde olan birşey.
ne ben babalıga hazırım nede eşim.
gerçi olmadan bilinmez ama ben istemiyorum çünküsü bende ve bizde.
Zaten ben evlenir evlenmez çocuk yapanlarıda anlamıyorum evet olması gereken birşey lakin gelecek olan canın geleceginden emin olunması gerekiyor buda ayrı bir tartışma konusu tabi.. çocuk rızıkla gelir gelmesinede biz o rızıklanmayı değerlendiremezsek evlattan cehenneme direk bileti alırız. bizim bu konulardaki düşüncemiz dini yöndendir. sosyal yapı olarak bir düşüncemiz yok.. yukarıdaki yazılan yazının sahibini yaşayanını iyi anlıyorum . ama o farklı durumdaymış zaten Allah istediğinide vermiş. e bizede istediğimizi veriyor şükürler olsun . istediğimiz istemememiz