Insan Ruhuna Yapışan Kirler

Tolstoy bir hikayesinde elindeki kirli bezle masayı silen bir kadından bahseder. Masayı sildikçe yeni kirler bulaşır masaya, eski kirlere yenileri eklenir ve masa daha da kirli hale gelir. Buna şahit olan kişi "Şu bezi yıkayıp öyle silmeyi denesen" der. Kadın öyle yapar ve masa kısa sürede temizlenir.

Kirli bir bezle herşeyi daha da çok kirletir gibidir insan da...

Hatıra diye sakladığı, kişiyi mutlu eden kirler vardır; "Şimdi olsa yine yaparım, pişman değilim" dediği, vazgeçemediği, unutmak istemediği, sevdiği kirler!

Geri kalan hayatını boşvermişliğe mahkum eden ve insanı mutsuz eden kirler vardır; Artık temizlenmez gibi, peşini bırakmaz gibi, nereye adım atsa orayı da kirletir gibi, çamura batmış bir ayakkabıyla yürür gibi hissettiren kirler!

İnsan zan ile kurgular ve zan ile yaşar hayatını. İnsan çokça zanneder!

Oysa kirli bir bezle masayı temizeyemezsin!

Hatırası seni mutlu eden kirlerinle temiz bir sonrası yaşayamazsın. Şimdiye dair ne varsa kıyısına köşesine bulaşır durur eski kirler.

Boşvermişliklerinle kir üzerine kir bulaştırarak mutlu da olamazsın.

Seni mutlu eden ya da mutsuz eden eski kirlerinden temizlenmelisin!

Yırtıp atmalısın mesela, silmelisin, kiri çamuru hatırlatan sokaklardan bile geçmemeli, göz ucuyla dahi bakmamalısın o tarafa, kulaklarını sıkı sıkıya kapatmalı, koşmaya başlamalı, var gücünle kaçmalısın... ve artık zannetmeyi bırakıp pişman olmalısın!

"Şu bezi yıkayıp öyle silmeyi denesen!"

Halil İbrahim

Benim hayatım da ki yada tecrübe acımasız ve ya önyargılı gözüksede kirli bez insandir istisnalar hariç gözümde..
Bütün huzur ve güzelikleri kirleten ve temizliği imkânsız olan....

Yazı çok güzeldi ayrıca varolasın değerli muhterem kardeşim benim..

Kirli bezi yıkayıp masa temizler misali, hayatımda gereksiz yer teşkil eden kokuşmuş insanları tıpkı bez gibi temizledim size de tavsiyedir.
Korkmadan çekinmeden “çıkın hayatımdan beni kirletiyorsunuz cahil aklınızla” söyleyebilmelisiniz.

@EfuL!m, cikarabildiysen ne mutlu sana değerli muhterem..

@SiyahSancaktaR, 2 sene önce başıma gelen dünya imtihanı bardağı taşırdı muhterem ve o hadsizler bırakın muhabbeti olduğum mekana giremezler.
Huzurluyum. Daha az sinir krizine maruz kalıyorum. Hele hele kalbin mütemadiyen vicdan azabı taşımıyor ve haklılığında mutmainsen yolver gitsin.
Zira Allah haklıların yanında,haksızların karşısındadır.

@EfuL!m, ne mutlu sana yolverip yeni bir hayata başladıysan Rabbim muvaffakiyet versin sevdiklerinle birlikte inş...
Sevindim şimdi huzurlu olmana..

Ben geç kaldım yıllarca sonun da herşeye herkese dünyaya yol verip tek başına kaldım lâkin bir baktım bedenim kalmış ruhum çoktan kendine yol vermiş telafisi de mümkün olduğunu sanmıyorum..

Imtihan dünyası işte..

@SiyahSancaktaR, Doğduğunuzda sizinle doğmadıysa dersiniz , mutlaka çözümü olan derttir muhterem.
Rabbim şu dünya misafirhanesinde bizleri türlü türlü sınava tabi tutmakta. Yaşam sürdüğümüz bu yolcu salonunda hep tekiz.
Bakmayın etrafın kalabalık duruşuna tek geldik,tek gideceğiz. Bazen zatınız koca cihana denktir.
Lütfen böyle düşkün hâl sergilemeyiniz sizin gibi Osmanlı ruhaniyeti savunan bir şahsiyete yakışmıyor üzülüyoruz.
Rabbim cem’i cümlemize dirayetli yaşam sürmek nasip etsin.

@EfuL!m, Bazı dertler vardır çözümü vuslatı ahirete intikal eder dünyada mümkün değil nasibi kesilmiştir..
Ruhaniyet kendini bıraktıysa yapacak bir şey yoktur.
Benim ki serzeniş değil hakikat-in bir kısmının yansıması sadece.
Alıştık bu hâle kabullendik bununla yaşamaya.
Tek olmak nişanemiz oldu..
Güzel yorumun ve temennin icin Rabbim iki cihanda razı olsun inş değerli muhterem..
Âmin Âmin Âmin Ya Muin...