İnsan mevsimler gibidir.

Bir tohum düşünün.
Şartlar oluştuğunda toprakta fidana dönüşür, fidan ağaca, ağaç kütüğe, kütük toprağa... Başladığı yere geri döner, tıpkı her canlı gibi...

Fidanın hayatı yanar dönerdir, mevsimlere gebe yaşar... İklimden iklime koşturarak gelişir, insan gibi...

Ve insanda yapı olarak fidana, yaşam olarak mevsimlere benzer..
Hayatı bazen yaz gibi sıcak, çiçekler açan, meyve veren ağaçlar gibi yaşar, sonra sararma dönemi başlar, toplanmamış meyveler, yapılmamış bakım hergün biraz daha yıpratır çürütür,

Hayatı bazen kış gibi geçer, soğuklar altında buz tutar, sırtına yüklenen yüklerin altında ezilmemek için koşturur durur...

İşte hepimiz öyleyiz...
Toprağa düşer, sonra fidan olur, sıkıntılar, sevinçler, özlemler ile hayat dört mevsim gibi birbirini kovalar geçer, ve mevsimler aktıkça zamanımız dolar, yeniden toprağa düşer gideriz...





Forum Kalemi / Qasem

İnsanların dünyadaki yolculuğunu mevsimlere benzetmen çok güzel örnek olmuş ve ortaya çok güzel bir yazı çıkmış emeğine sağlık

Cok guzeldi yureginize saglik cok haklisiniz

Mevsimler gibi de değişken...

Zaman akar, her şey değişir...
Zamana tabi olan herşey değişime mahkumdur...
Tıpkı mevsimler gibi...