Sanırım daha çok hastalık haline dönüşmüş ilişkilerde ayrılıklar yıkıcı oluyor. Aradaki uçurum ne kadar artar, hayal ve kalp kırıklıkları ne kadar biriktirilirse ayrılıklar da bir o kadar şiddetli oluyor sanırım. Medeni ayrılık denilen şey, bir şeyleri kanırtmadan, karşıdakini ezmeden, durumu travmatik bir döngüye çevirmeden doğru bir iletişimle yolları ayırmak olsa gerek. Bunun için de saygı ve her şeye rağmen yaşanmış güzelliklere olan vefa lazımdır diye düşünüyorum. Yani medeni ayrılık mümkündür ama çok geç olmadan... Bitmişi devam ettirmeye, denenmişi denemeye gerek duymadan vazgeçmeyi bilmek...