- Katılım
- 7 Kas 2020
- Mesajlar
- 10,553
- Çözümler
- 1
- Tepkime puanı
- 13,916
- Puanları
- 113
- Yaş
- 41
- Konum
- Istanbul
- Burç
- Yengeç
- Cinsiyet
- Medeni Hal
ELİF gibi, tekim, birim, yalnızım
Yazdım Elif dedim ilkin.. Mürekkebim bir damladan başlayıp uzarken sayfanın koynunda, ben bir Elif sevdâsı nakşettim sayfalara Sayfanın koynu şerha şerha Sayfa baştan sona âh ü figân, tepeden tırnağa kan revân Elifle başladım bu aşkı anlatmaya Elif dibâcedir, Elif mukaddim Elif ilktir, Elif kadîm Eliftir hep ilk adım
BE gibi, sırrımı noktaya sakladım
Kulağa üflenen bir sır gibi esrârın tam ucundayım. Âlemin sırrını kalbinde saklayan Kurâna, Kurânın kalbi Fatihaya, Fâtihanın kalbi besmeleye, besmelenin kalbi Beye ve Benin altındaki kara mürekkebe sevdâlıyımBir aşk Elifbâsı çarpar sol yanımda... Ben gelişi Eliften belli bir yüreğin sadâsıyım.
TE gibi, gülmeyi umarken ben hüzünle sınandım
Harflerin sayfaya akseden yüzü bir hüzne bürünürken kalemimde Ve kader, kederin bir diğer adı gibi dururken önümde Nâzenin gül/ümseme gibiydi avucumda dikenler Bir hârın âh u zârıyla imtihana sarıldım.
SE gibi, bütünü arzularken ben payıma düşen üç noktayla uslandım
Bütündü, tek parçaydı hep bu dünyada gördüğüm. Vahdet muhabbetle örülerek damla damla aktı rahlenin ortasına Ayn, Şın ve Kafı temsilen üç nokta yayıldı kitabın tam ortasına Yandım
CİM gibi, bir ben noktasına âşık olup karalar bağladım
Sevgilinin yanağında kararan bir nokta idi ördüğüm Sevgilinin yanağında ben, bahtım gibi bir kara ben gördüm. Cim suretiyle sahifeye düşen harfte aşkın en kara hâlini, süveydâyı gördüm. Kara sular indi kalbime Kalbimi bir ben noktasıyla oyuk oyuk dağladım.
HA gibi, boşluğumun çemberinde yaya kaldım
Bir çemberdi bu aşk Ezelî ve ebedî.. Başı-sonu olmayan bir halkanın tam ortasında kalakaldım. Boşluğumu halkalarla doldururken, halka içre halka çizerken Ha gibi çemberimin âteşinde yandım. Kendi ateşiyle yandı Kaknûs, âhh ben de âteşimle yeniden ayağa kalktım.
HI gibi, başımdaki noktayı bedenden aşk için ayırdım
Ömür bir mum gibi eriyerek tükendi. Ecel keskin bir alev gibi başımda bitti. Bir mum ve mum alevi gibi Ayrı duran bir harf ve noktası gibi Aşk için erittim bedenimi Kanım, kıvrıla kıvrıla aksın sayfaya Kanadım, sonunda kendi kanımı içerek kandım.
DAL gibi, aşk deryasına iki büklüm daldım
Uçsuz bucaksız bir okyanustu rahlemde açılan sayfa Ezelden belâlı bir âşık gibi bıraktım kendimi suyun koynuna İki büklümüm işte, dervişin elinde asâ gibi Çile yurdundan gelmiş bir Daldan dahi belim eğri, boynum bükük Deryâlara daldım, aşkla temizlensin diye kirlerim Günah kokan ellerimle suya boyandım
Yazdım Elif dedim ilkin.. Mürekkebim bir damladan başlayıp uzarken sayfanın koynunda, ben bir Elif sevdâsı nakşettim sayfalara Sayfanın koynu şerha şerha Sayfa baştan sona âh ü figân, tepeden tırnağa kan revân Elifle başladım bu aşkı anlatmaya Elif dibâcedir, Elif mukaddim Elif ilktir, Elif kadîm Eliftir hep ilk adım
BE gibi, sırrımı noktaya sakladım
Kulağa üflenen bir sır gibi esrârın tam ucundayım. Âlemin sırrını kalbinde saklayan Kurâna, Kurânın kalbi Fatihaya, Fâtihanın kalbi besmeleye, besmelenin kalbi Beye ve Benin altındaki kara mürekkebe sevdâlıyımBir aşk Elifbâsı çarpar sol yanımda... Ben gelişi Eliften belli bir yüreğin sadâsıyım.
TE gibi, gülmeyi umarken ben hüzünle sınandım
Harflerin sayfaya akseden yüzü bir hüzne bürünürken kalemimde Ve kader, kederin bir diğer adı gibi dururken önümde Nâzenin gül/ümseme gibiydi avucumda dikenler Bir hârın âh u zârıyla imtihana sarıldım.
SE gibi, bütünü arzularken ben payıma düşen üç noktayla uslandım
Bütündü, tek parçaydı hep bu dünyada gördüğüm. Vahdet muhabbetle örülerek damla damla aktı rahlenin ortasına Ayn, Şın ve Kafı temsilen üç nokta yayıldı kitabın tam ortasına Yandım
CİM gibi, bir ben noktasına âşık olup karalar bağladım
Sevgilinin yanağında kararan bir nokta idi ördüğüm Sevgilinin yanağında ben, bahtım gibi bir kara ben gördüm. Cim suretiyle sahifeye düşen harfte aşkın en kara hâlini, süveydâyı gördüm. Kara sular indi kalbime Kalbimi bir ben noktasıyla oyuk oyuk dağladım.
HA gibi, boşluğumun çemberinde yaya kaldım
Bir çemberdi bu aşk Ezelî ve ebedî.. Başı-sonu olmayan bir halkanın tam ortasında kalakaldım. Boşluğumu halkalarla doldururken, halka içre halka çizerken Ha gibi çemberimin âteşinde yandım. Kendi ateşiyle yandı Kaknûs, âhh ben de âteşimle yeniden ayağa kalktım.
HI gibi, başımdaki noktayı bedenden aşk için ayırdım
Ömür bir mum gibi eriyerek tükendi. Ecel keskin bir alev gibi başımda bitti. Bir mum ve mum alevi gibi Ayrı duran bir harf ve noktası gibi Aşk için erittim bedenimi Kanım, kıvrıla kıvrıla aksın sayfaya Kanadım, sonunda kendi kanımı içerek kandım.
DAL gibi, aşk deryasına iki büklüm daldım
Uçsuz bucaksız bir okyanustu rahlemde açılan sayfa Ezelden belâlı bir âşık gibi bıraktım kendimi suyun koynuna İki büklümüm işte, dervişin elinde asâ gibi Çile yurdundan gelmiş bir Daldan dahi belim eğri, boynum bükük Deryâlara daldım, aşkla temizlensin diye kirlerim Günah kokan ellerimle suya boyandım
yorumum saçma oldu gibi sanki 
ne yazıkki herkes kendi penceresinden bakıyor hayata