Günün Şiiri

Küçük iskender

Çin lokantası


beni sevmene asla izin vermeyeceğim'
diye yazmıştın kapımdaki not defterime
kendi kapımı çalmak zorunda kalmıştım
içerde olmadığımı bile bile

gövdeni hatırlıyorum ansızın bu kış ormanında işte
uzun, büyük, parlak
siyah ve vahşi!
parçalayacak kadar siyah
ve onarabilecek kadar vahşi!
sanki
aşka hayattan daha fazla özen gösteren, çocuksu
ama hep parçalanmış, hırpalandıkça palazlanmış bir ziyaretçi!

gövde'nin tarihi'nde yan yana dururdu yalnızlıklarımız
plastik ve acımasız, zehirli ve karmaşık
kısaca, birbirlerine sevgiyi öğretmeye çalışırken
birbirlerine kan içirdiklerini anlayan iki serseri aşık!

ellerin saklamaya çabaladığı o şehir gecesi
başın omzumda, gözlerin kapalı, saçların açık
giderken citroen: dudaklarını döven neon gazı
dudaklarındaki kazı tozu, 'ölelim mi? ' demiştin
bak şimdi tam sırası!

dağlarda bir çin lokantasıydık senle ben
müşterisiz
mütemadiyen ağlamaklı
için için eğlenceli
temiz...
çevresinde çizgifilm hayvanlarının oynaştığı
bir çin lokantasıydık dağlarda senle ben
bir tahta masa, iki iskemleyle sınırlıydı ülkemiz!

mesela
yeni pişmiş pirinç pilavı dilinin üstünde yürürdü kokarca
ve sağ kulağındaki yabanıl bitki örtüsü
biz birbirimizin çatalı, bıçağı
biz birbirimizin incecik hırsızı, gönül süsü
ayrılık, bir yutulmaz lokma gibi kaldı boğazımızda!

sevgilim, sevdanın sevdaya ettiğini etmez et, kemiğe
sarayın çıkışlarını tutarken uyuşturucu ve kaftan
merdivenlere yığılıp ölen son şehzade
son fırsat, kaçınılmaz son düet, son soytarının son yemini
son sonsuzluğa dokunan küstah kızıl kanaviçe!

dağlar, dersini verir acının kuşkusuz
aslolan, savruk ruhlara yakışan sahici ölümler bulmakta
yoksa kimin kimin tabutunu çakacağı mühim değil!
gecenin koynuna ihanet, bir orospu gibi sokulmakta!

Işıktan ışığa geçen o tenha yolda
o karanlık nefes alışta ve o darmadağın boğulmada
seni sevmeme asla izin vermediğin o kör noktada
o hırçın, o fazla erkek, fazla kadın noktada
tanımadığım
tanımaya kalkışmadığım
izahı zor, kavranması imkansız bir hastalık gibi
ilerledim gövdenin gövdemi bulandırdığı
şaha kaldırdığı boşluklarda!
iz sürmedim
ad sormadım
dönüp bakmadım ardıma!

hatırla sevgilim, mutlaka sen de hatırla
o kadar çok kovaladık ki hayat içersinde
kendi kendimizi
mecali kalmadı hayatların başka hayatları yakalamaya!

'beni sevmene asla izin vermeyeceğim'
diye yazmıştın kapımdaki not defterine
ben de eklemiştim altına:

'aşkı dövmek lazım
kalbe terbiyesizlik ettiğinde!

“Aşk’ı dövmek lazım”

Mükemmel!!

Küçük iskender yaptığı işlerde her zaman ustadır.
Rahmetli genç yaşta gitti
Eşcinsellik düşünce tarafı hariç
bu zamanın şairane dahisiydi bence
yazdığı her eser şiirden çok anlatım tarzında olduğu için çok begeniyordum
milenyum yılının en iyi dilini kullanıyordu.

Çokta takip ettiğim ve ilgi olanımda olan şair değildi lakin içeriğinde gözüme çarpan cümleleri ile dikkatimi çekmeyi başardığını söyleyebilirim .

Küçük İskender - Alpha


Nehirlere karışan zehirli atıklar gibi
Ağır ağır akarak kanıma karışmakta
Yokluğun!

Hiç sormadım, neydi başka elbiseler içinde bulduğun
Aynı askıyla dolaba kaldırılan iki güzel yelektik biz
Güveye benzer bir şey oldu suskunluğun!.. anladım ki:

Aşk; naftalinlenmiyormuş meğer, eğer kanıtlanmıyorsa suçun!

Bu Gece Şaheser İmparatoru..
Şair: Küçük İskender

beni bir pazar gecesi siyanürle vurun!
gölgemi bir vapurun saadetine vermişken,
zeki müren'den hicaz makamı şarkılar dinlediniz
ama dönüp arkama bakabilmeliyim kaç kişisiniz
nerden gelmişsiniz neler giymişsiniz
elimde bir demet letafet çiçeği de,

tavanı kırmızı, duvarları beyaz badanalı
bir odada bir arada bir ara olmalıyız, hatırladınız
bıçak sapı gibi gülümsememe de izin vermelisiniz
- babam bana küstü, döv onu babaanne
çıngıraklı yılanlar almıştın hani bana yaşgünümde -
gerdanımda genç kızların çılgın tortusu ve soğuk su,
oramda buramda buram buram ilkaşk kokusu,
işte ben trenleri biraz da bu yüzden severim
ne çok severim bilemezsiniz

beni bir pazar gecesi siyanürle vurun!
palyaço makyajı yapmış olayım, gülün önce
amuda da kalkayım, telde de yürüyeyim filan
size nadide karanfil kolleksiyonumu göstereyim
kayısı gülü çocuklarımı, arılarımı da,
tenezzüllerimi, biliyorum:
zeki müren'den hiç şarkı dinlemediniz
radyoda jean-sebastian bach çalıyor, bakınız
cam pervazındaki baykuşun
yok bir ayağı da.

Bir sencileyin dil-ber-i ra'nâ bulunur mu
Bir bencileyin âşık-ı şeydâ bulunur mu

Uşşâk-ı belâ-keşlere âyîne ne hâcet
Sînen gibi mir'ât-ı mücellâ bulunur mu

Bir ben gibi tâ haşre kadar âşık-ı sâdık
Sultânıma ben söylemem ammâ bulunur mu

Bir iki üç ahbâb olup âh olmasa ağyâr
Âyâ o perî bir gece tenhâ bulunur mu

Bilmezsen eger kendini Leylâ'ya su'âl et
Bir sencileyin dil-ber-i ra'nâ bulunur mu

k.iskender

Maskulinizma
Yaşamak ne güç şeymiş
Kadınlar öğrettiler bana
Başta anam
Hamamda kaynar sular dökerek başımdan...
Onlar uyandırdılar beni çocukluktan
Erkek olup üstlerine çıkayım diye...
Bu öyle bir esastır ki
Hem yesir tüccarı olacaksın, hem yesir...
Ve vücutlarının akkağıtlarına yazdığım o şiir değil,
met-cezir...
Kadınlar doğurdular beni bağıra bağıra
Gine onlar öldürecekler beni aşktan
Bağırta bağırta...



can yücel

Namert dediler işine gelmeyenlere
bilir kişiler bilmezlerce yükseldi
onun kusuru var dediler giriştiler
linç edenlerin adına aydın dediler

eko sistemin parçası insan
hayvandan üstündür
psikolojiyi tanımlar
her sistemin üzerindedir insan

lisanları bilhassa tahsilleri vardı
okuyorlar yazıyorlar çiziyorlardı
insanın insandan öğreneceği bir çok şey vardı
onlar bilinmezlikleri aşırıp sayfalara yazdı

kim dedi biri geldi bu bilimdir dedi
adam denmeyene bilim adamı dendi
icat çıkardı var olanı kağıta yazdı
akıllı olan akılsızın hakkından geldi

Ne karacadır ne sarıcadır bu oğlan yazdı
bin derenin suyunu bir kalem uçunda akıttı
şaibelerin adını bilinmezlik koydu
zaten öyleydi bunun adını aşk koydu.

Memleket İsterim
Memleket isterim
Gök mavi, dal yeşil, tarla sarı olsun;
Kuşların çiçeklerin diyarı olsun.

Memleket isterim
Ne başta dert, ne gönülde hasret olsun;
Kardeş kavgasına bir nihayet olsun.

Memleket isterim
Ne zengin fakir, ne sen ben farkı olsun;
Kış günü herkesin evi barkı olsun.

Memleket isterim
Yaşamak, sevmek gibi gönülden olsun;
Olursa bir şikayet ölümden olsun.
Cahit sıtkı tarancı

Değerini bilmeyene kendini İspatlamaya çalışma boşuna
Onu mutlu etmek için kendini hırpalama
Canın ne kadar yanarsa yansın
Bazı şeyleri zamana bırakmaktan korkma
Anlarlarsa kıymetin bilinir
Anlamazlarsa sen kaybetmiş Olmazsın en azından
Yol ver gitsin değer bilmezlere
Bakma gözünün yaşına...
Kimsenin seni kırıp incitmesine izin verme
Geç olmadan vazgeçmesini bil hak etmeyenlerden
Ezdirme kendini kanı beş para etmezlere
Yol ver gitsin acılarına Umutsuzca tutunduklarına
Yol ver gitsin başı bozuk duygularına Sonu olmayan sızılarına yol ver gitsin...