Evlattan öğrenme!

Evlattan öğrenme, diye şahane bir öğrenme biçimi var. Bundan iki yıl kadar önceydi. Çok yoğun koşuşmalı bir günün nihayetinde oturmuştuk çocuklarla, oyun oynuyorduk. Sonra birden benim aklıma ikindiyi kılmadığım geldi. ‘Eyvaaaahhh’ dedim, ben namazı kılmadım ya. İş güç derken sona kaldı namaz. Namazımı kılıp gelince Enes demişti ki; “Anne düşünsene kıyamet gününde milyarlarca insan cennete girmek için bekleyecek. Namazını böyle sona bırakırsan, cennete de en son girersin, karışmam bak!” İki yıldan fazla geçti, o gün bu gündür her koşuşmalı günümde, içimden bir ses “Neyse şu işi bitir de öyle kılarsın namazını” dediğinde aklıma oğlumun bu ikazı geliyor, koşuyorum seccadenin başına Çünkü en başta dediğim gibi, ‘evlattan öğrenme’ diye şahane bir öğrenme biçimi var. Sağ ol, var ol evlat?

Hatice Kübra Tongar