Emek Vermediğimiz Evliliklerimiz.

Kadınlar olarak en büyük yanılgılarımızdan biri ‘anne’ olunca ‘eş’ olmayı bırakıyor olmamız. Abartmıyorum, pek çok kadın anne olunca eş gömleğini çıkarıp asıyor portmantoya. Çocuğuyla uyuyup eşini içeride yatıranlar, çocuklar çok yoruyor diye karı koca ilişkisini bırakanlar, eşi ‘1-2 gün çocukları annemize bırakıp baş başa olalım’ dese vicdan yapıp ‘Ben evlatlarım olmadan yapamam’ diyenler ya da karı-koca saatini anne-baba saatine çevirip sürekli çocuğundan bahsedenlerimiz oldukça fazla. İş böyle olunca da “anne-baba” olma yolunda “eş” olma yanımızı yavaş yavaş köreltiyoruz. O zaman soru şu: “Çocuklar büyüyüp yuvadan uçunca, yıllar boyu emek vermediğimiz evliliğimizle baş başa ne yapacağız?”

Hatice Kübra Tongar