Placidus
FK Üyesi
Derealizasyon, dissosiyatif bozukluklar sınıfında yer almaktadır. Dissosiyatif bozukluklar, çocukluk çağında yaşanan ruhsal travmalar sonucunda oluşan intihar girişimleri, kendine zarar verme davranışları, konsantrasyon güçlükleri, duygudurumda yaşanan dalgalanmalar, öfke patlamaları ve kimlikte belirsizlik hisleri ile tanımlanan psikopatolojiyi ifade etmektedir.
Dissosiyatif bozukluk olarak tanımlanan derealizasyon, bireyin kendi dışındaki durumlardan kopuşunu tanımlamak için kullanılmaktadır.
Bireyler rüyada yaşıyorlarmış gibi bir hisle yaşamlarını devam ettirmekte; zaman, mekan, renkler ve etraftaki eşyalar ile ilgili gerçeklikten uzak deneyimler yaşamaktadır.
Derealizasyon, aynı zamanda ruhsal dağılma durumunu da ifade etmektedir.
Derealizasyon yaşayan kişiler etrafındaki şeylerin gerçek olduğunu bilmektedir ancak kendilerini etrafındaki gerçekliğe ait hissetmezler.
Genel olarak etrafta olan biten şeyler başka bir dünyaya aitmiş gibi gelmekte, yaşantılar bir rüyaymış hissiyatı yaratmaktadır.
Bireyler çevrelerinden ayrıştıkları hissini yaşamaktadır. Zaman, renkler ve sesler, normalden farklıymış duygusu uyandırmaktadır.
Derealizasyonun tedavi sürecinde psikoterapi en çok kullanılan yöntemdir. Psikoterapide bilişsel, davranışsal yaklaşımlar veya EMDR gibi tekniklerden yararlanılmaktadır.
Derealizasyonun eşlik eden tanıların hafifletilmesi amacıyla farmakolojik yöntemlerden de faydalanılsa da derealizasyon tedavisi için belirli bir ilaç tedavisi bulunmamaktadır.
Dissosiyatif bozukluk olarak tanımlanan derealizasyon, bireyin kendi dışındaki durumlardan kopuşunu tanımlamak için kullanılmaktadır.
Bireyler rüyada yaşıyorlarmış gibi bir hisle yaşamlarını devam ettirmekte; zaman, mekan, renkler ve etraftaki eşyalar ile ilgili gerçeklikten uzak deneyimler yaşamaktadır.
Derealizasyon, aynı zamanda ruhsal dağılma durumunu da ifade etmektedir.
Derealizasyon yaşayan kişiler etrafındaki şeylerin gerçek olduğunu bilmektedir ancak kendilerini etrafındaki gerçekliğe ait hissetmezler.
Genel olarak etrafta olan biten şeyler başka bir dünyaya aitmiş gibi gelmekte, yaşantılar bir rüyaymış hissiyatı yaratmaktadır.
Bireyler çevrelerinden ayrıştıkları hissini yaşamaktadır. Zaman, renkler ve sesler, normalden farklıymış duygusu uyandırmaktadır.
Derealizasyonun tedavi sürecinde psikoterapi en çok kullanılan yöntemdir. Psikoterapide bilişsel, davranışsal yaklaşımlar veya EMDR gibi tekniklerden yararlanılmaktadır.
Derealizasyonun eşlik eden tanıların hafifletilmesi amacıyla farmakolojik yöntemlerden de faydalanılsa da derealizasyon tedavisi için belirli bir ilaç tedavisi bulunmamaktadır.
