Çocukları olan bir kişi, malını torunlarına vasiyet edebilir mi? (1 Görüntüleyen)

Çocukları olan bir kişi, malını torunlarına vasiyet edebilir mi?

Bir kimsenin çocukları varsa torunları ona mirasçı olamaz (Mevsılî, el-İhtiyâr, IV, 450-451). Kişi, malının üçte bire kadar olan miktarını mirasçısı olmayan herkese vasiyet edebilir (Buhârî, Vasâyâ 3). Bu bağlamda kişinin kendisine varis olma ihtimali bulunmayan torunlarına vasiyette bulunmasına engel bir durum yoktur. Hatta bu torunların dedeyle bağlantısı olan anne veya babası daha önce ölmüşse, dedenin onlara vasiyette bulunması bazı âlimlere göre vacip bazılarına göre müstehabtır (Bkz. İbn Hazm, Muhalla, IX, 314-315; İbn Kudâme, Muğnî, VIII, 391-392). Günümüzde bu durumdaki vasiyetin vacip olduğu görüşü daha çok benimsenmektedir (Ebû Zehra, Şerhu Kânûni’l-Vasiyye, s. 198-200).

Din İşleri Yüksek Kurulu Fetva (Diyanet İşleri Başkanlığı)

hukuken eder dinen edemez.. miras baba anne ölünce evladındır.. yoksa hala anne gibi sıralaması var.. sağ iken bunu hukuki yazdırdıysa devreder ama dinen bu haramdır. miras çok büyük bir mesele..


@Qasem abi normalde sana sorup uzman havası vermek istemiyorum ? ama aklıma takıldı konuyla alakasız .. facebookta birisi demişki sormuş yani kastını bilmiyorum okumadım yorumları..

bu savaş ganimeti bir ayet var.
hani savaş ganimeti olarak düşman karılarını kendinize eş yapabilirsiniz evli olsalarda diye..
facebookta arkadaş bunu almış demişki biz araplarla savaşsak yenilsek ve karılarımızı gözümüz önünde cariye yapsalar sevincekmiyiz allah emretmiş bişi olmaz diye.. demiş..

bende orda bir yorum yaptım.. o savaş ganimeti öyle değil zoraki değil.. müslüman ile müslümanın savaşını konu almıyor. ganimetten kastı.. kadınların nikahı islami olmadığı için evli sayılmazlar kendinize hanım yapabilirsinizi siz yanlış anlamışsınız rıza göz önünde bulundurarak diye o ayeti bağlayan bir hadis paylaşmıştım.
galiba ateistgillerden olsalarki aşşagılama vardı kurana engellenmişim devam ettiremedim . acaba yanlışmı dedim hafızayı zorluyorum ama bende pek bişey çıkmadı sence abi ?

Fatih İster hür ister esir olsun, nikahsız ilişkiye asla izin verilmemiştir. Allah vahyin de şöyle demiştir:

“İçinizden evli olmayanlar ile erkek ve kadın esirlerinizden, durumları uygun olanları evlendirin. Yoksul iseler Allah, kendi ikramıyla onların ihtiyacını giderir. İmkânları geniş olan ve her şeyi bilen Allah’tır. (Hür olanlardan ve esirlerden) Evlenme imkânı bulamayanlar, Allah tarafından ihtiyaçları karşılanıncaya kadar namuslarını korusunlar.” (Nur 24/31-32)

Başka bir ayette :

Mümin, iffetli ve hür kadınları nikâhlayacak kadar varlıklı olmayanlar, hâkimiyetiniz altında olan mümin kadınlarla (savaş esirleri ile) evlensinler. İmanınızı en iyi bilen Allah’tır. Hepiniz birbirinizdensiniz. Onları (esir kadınları) ailelerinin izni ile nikâhlayın ve mehirlerini marufa (Kur’an ölçülerine) uygun olarak kendilerine verin.(Nisâ 4/25)

Esirleri, köle veya cariye yapmak ve cariyelerin cinselliğinden nikahsız olarak yararlanmak Kur’an aykırıdır. Bu konudaki ayeter açık olmasına rağmen anlam kayması yapılarak bir algı oluşturulmuş, esirlerin köleleştirilebileceği ve cariyelerin cinselliğinden yararlanılabileceği, Sünni ve Şii bütün mezheplerin ortak görüşü haline getirilmiştir.
Oysa bu yanlış ve Kur'an aykırıdır. Doğru düşünmüşsünü.
Nisa 22 den sonra evlenilmesi yasak kadınlar konusunda bu tekrar edilmiş ve özelliklede evli. Cariye ile evlenilmesi Kessinlikle yasaklanmıştır.
Başkasının eşini helalini kendisine esir yada cinsel obje yapanlar sapıklardır.

Oysa Allah savaş esirleri konusunda çok nettir.

Allah yolunda, sizinle savaşanlarla savaşın ama haksız saldırı yapmayın. Allah, haksız saldırı yapanları sevmez. (Bakara 2/190)

Kâfirlerle savaştığınızda boyunlarını vurun. Onları etkisiz hale getirince sıkı güvenlik çemberine alın. Sonra onları (esirleri), fidye alarak veya karşılıksız serbest bırakın ki savaşın doğurduğu sıkıntılar kalmasın.(Muhammed 47/4)

İyilikle kötülük bir değildir. Bir şeyi en güzeliyle karşıla; bir de bakarsın, aranda düşmanlık olan kişi sıcak bir dost haline gelmiş.(Fussilet 41/34)