Belkide en çok konuşmamız gereken konulardan biri.
Birbirimizi olduğu gibi kabul etmek demek, birbirimizin kaprislerine göz yummakmıdır?
Birbirimizin yanlışlarını görmezden gelmekmidir?
Yada karşımızdakine sınırsız özgürlük tanımakmıdır ?
Yada onun vervassız ve amaçsızca hakaret, görgüsüz davranışlarına, odunluğuna eyvallah etmekmidir?
Eğer aranızda bunlara evet diyen varsa mümkünse benden anlayış yada onu olduğu gibi kabul etmemi beklemesin.
Yani aslında o kişi bana ne diyor ben evine çamurlu ayakkabılarıyla gireceğim diyor, kanepede hunharca zıplayacağım, yada evinde istediğimi yapacağım sen bana kural koymaya aksın demek istiyor. Bunu olduğu gibi kabul etmek mümkün mü sizce?
Peki bu durumda birini olduğu gibi kabul etmek ne demektir?
Birini olduğu gibi kabul etmek onun duygularını, düşünce dünyasını, onun değerlerini, onun özel gördüğü şeyleri, onun inanç biçimini, yaşam stilini ve bunu kapsayan davranışlarının ona ait olduğunu, onu yansıttığını tüm bunların onun hayatında ve zihin dünyasında bir anlamı olduğunu, bakın özellikle vurguluyorum TÜM BUNLARIN OONUN ZİHİN DÜNYASINDA BİR ANLAMI OLDUĞUNU, ve benim gibi inanmak, yaşamak, düşünmek yada davranışlarının benimle aynı olmak zorunda olmadığını, beni rahatsız etse bile, beni sinir krizlerine soksa bile bunu yapmaya onun ihtiyacı olduğunu anlayabilmektir.... ANLAYABİLMEKTİR...
Peki biz birbirimizi anlıyormuyuz. Kabul için anlamak şarttır ve bir ön koşuldur.
Sizin gibi düşünmediği için kolayca insanlara düşman olabiliyorsunuz, yada sizin istediklerinizi yapmadığı için insanları yaftalayabiliyorsunuz, Belkide insanların sizin robotlarınız olmasını istiyorsunuz, sizin gibi bakmadığı için yada sizin gibi düşünmediği için yada yaşamadığı için onları anlayışla karşılamıyorsunuz....
İşte bu taasublarınızı kırmak zorundasınız. Sizi olduğu gibi kabul etmem bana hakaret etme lüksü vermez size, beni yermek düşüncelerimi aşağılama lüksü vermez size, benim evime zihin dünyama girmeye çalışıp değiştirme hakkı tanımaz size, size kendinizi anlatma ifade etme düşüncelerinizi evrensel ilkeler bağlamında söze yada fiile dökme imkanı verir ve bu benim yanımda sizi değerli kılar.
Sizle aynı bakmsamda düşünmesem de sizi sevmemi size değer vermemi sağlar.
Mesela bu forumda benle aynı düşünen kaç kişi var? Söyleyeyim SIFIR...
Ama ben hepinizi ayrı ayrı seviyorum. Hepiniz benim için ayrı ayrı değerlisiniz ve hepinizin düşüncelerine saygı duyuyorum. Saygı duymadıklarumada tahammül ediyorum. Bu sizin gibi düşündüğüm için değil, düşünceleriniz sizi siz kılan şeylerdir v eben sizi siz kılan sii var eden şeyleri sizin için seviyorum.
Bu yüzden herkes Kiraz olmaz vişneyi ekşi olduğundan kiraza benzetmeye genetiği ile oynamaya çalışmayın. Onun tadı ekşi onun tatlı olduğunu bilerek hayatınıza alın. Ve empati kurun...
Acaba onun yerinde ben olsam bu yaptığıma nasıl tepki verirdim diye bir düşünün...
Ve ondan sonra olduğu gibi kabul edin...
Kabul etmek budur sevgili Forum Kalemi üyeleri...