- Katılım
- 4 May 2020
- Mesajlar
- 8,687
- Tepkime puanı
- 16,201
- Puanları
- 113
- Memleket
- Dünyada bir yerdeyim
Her küçük kızın ilk sevdiği adamdır babası
Bende öyle olmasını isterdim
Ama olmadı
Niye diye sorar gibi bakmayın bana
Babam zor bir adamdı
Çocukluğumun belkide en sert bakışlı adamıydı o
Hayatın yükü omuzlarında
Ev gecindirme telaşıyla geçti Ömrü
Fakirlik belini belkide dilini büküyordu
Anlayamıyor insan çocukken bunu
Yoksulluğun ne demek olduğunu biliyordum da
Babamın mavi gözlerindeki sevgiyi büyüyünce anladım
Okumami istemedi hiç
Kız çocuğu okuyup da ne olacak derdi
Okumak istiyordum oysa ki
Yazları fındık tarlalarına giderdik kardesimle
Okul zamanı yük olmamak için babamiza
Hiç ağladığını da görmemiştim onun
Kuzenlerim yıllarca dershaneye gidip hiç bir yer kazanamayip da benim tek bir dergi bile alamadan üniversiteyi kazandığım haberini komşumuz söyleyene kadar
Abi gözün aydın bak kızın üniversiteyi kazandı dediği zaman yüzünün aldığı ifadeyi hiç unutmadım unutamamda
Ağladı babam
Ilk defa ağladı
Ilk defa bu kadar sıkı sarıldı
Tayinim çıktı bir kaç ay sonra
Yine ağladı babam
Duyusal bir adam oldu çıktı sonra
Hiç masal anlatmadı babam bana
Gerçek bir hayat mücadelesi içinde belkide masala yer yoktu
Geçenlerde memlekete gittim bir kaç günlüğüne
Pek elini cebine attirmam gidince
Kardesimle konuşurken balık muhabbeti açıldı
Bilir babam balığı ne kadar sevdiğimi
Dönüş günü elinde bir poşet balıkla geldi
Al bakalım dedi
Annen pisirsin de yemeden gitme diye elime tutusturdututusturdu
Sert bir adamdır babam
Ama şu yasima kadar bildiğim en güzel gerçek
O evlatları olmadan bir simit bile yemez
Yemedi de
Babam hiç masal anlatmadı bana
Içinde oyunlar yoktu
Istanbul da yoktu
Zaten hayat da masallardaki gibi değil
Büyüdük ve anladım...
Bende öyle olmasını isterdim
Ama olmadı
Niye diye sorar gibi bakmayın bana
Babam zor bir adamdı
Çocukluğumun belkide en sert bakışlı adamıydı o
Hayatın yükü omuzlarında
Ev gecindirme telaşıyla geçti Ömrü
Fakirlik belini belkide dilini büküyordu
Anlayamıyor insan çocukken bunu
Yoksulluğun ne demek olduğunu biliyordum da
Babamın mavi gözlerindeki sevgiyi büyüyünce anladım
Okumami istemedi hiç
Kız çocuğu okuyup da ne olacak derdi
Okumak istiyordum oysa ki
Yazları fındık tarlalarına giderdik kardesimle
Okul zamanı yük olmamak için babamiza
Hiç ağladığını da görmemiştim onun
Kuzenlerim yıllarca dershaneye gidip hiç bir yer kazanamayip da benim tek bir dergi bile alamadan üniversiteyi kazandığım haberini komşumuz söyleyene kadar
Abi gözün aydın bak kızın üniversiteyi kazandı dediği zaman yüzünün aldığı ifadeyi hiç unutmadım unutamamda
Ağladı babam
Ilk defa ağladı
Ilk defa bu kadar sıkı sarıldı
Tayinim çıktı bir kaç ay sonra
Yine ağladı babam
Duyusal bir adam oldu çıktı sonra
Hiç masal anlatmadı babam bana
Gerçek bir hayat mücadelesi içinde belkide masala yer yoktu
Geçenlerde memlekete gittim bir kaç günlüğüne
Pek elini cebine attirmam gidince
Kardesimle konuşurken balık muhabbeti açıldı
Bilir babam balığı ne kadar sevdiğimi
Dönüş günü elinde bir poşet balıkla geldi
Al bakalım dedi
Annen pisirsin de yemeden gitme diye elime tutusturdututusturdu
Sert bir adamdır babam
Ama şu yasima kadar bildiğim en güzel gerçek
O evlatları olmadan bir simit bile yemez
Yemedi de
Babam hiç masal anlatmadı bana
Içinde oyunlar yoktu
Istanbul da yoktu
Zaten hayat da masallardaki gibi değil
Büyüdük ve anladım...
