kervan
Aktif Üye
- Katılım
- 2 Haz 2020
- Mesajlar
- 945
- Tepkime puanı
- 2,388
- Puanları
- 93
- Cinsiyet
|
Rasûlullah (sav) efendimiz buyurdular:
“Ey Rabbim! Ey Kur’ân-ı Azîmüşşân’ı gönderen Allâh’ım! Ey düşmanlarla hesâbı tez gören Rabbim! Sen Medîne önünde toplanan şu Arap kabîlelerini
dağıt! Allâh’ım! Onların topluluklarını kır, irâdelerini sars da yerlerinde tutunamasınlar!” (Buhârî, Meğâzî, 29)
Ümmü Seleme (ranhâ) vâlidemiz der ki:
“Hendek’te Rasûlullâh ile birlikte bulundum. Orada ve bulunduğu diğer yerlerde kendisinden hiç ayrılmadım. Allâh Rasûlü hendeği bizzat
beklemekte idi. O sırada şiddetli bir soğuğa tutulmuştuk. Rasûlullâh (sav)’e bakıyordum. Namaza durmuştu. Sonra gidip bir müddet hendeğe doğru baktı ve:
“–Şunlar herhâlde müşriklerin süvârîleridir, hendeği dolaşıyorlar! Onlara karşı koyacak kim var?” buyurdu. Daha sonra:
“–Ey Abbâd bin Bişr!” diye seslendi. Abbâd (ra):
“–Lebbeyk: Buyur yâ Rasûlallâh!” dedi.
Rasûl-i Ekrem Efendimiz ona:
“–Yanında kimse var mı?” diye sordu.
Abbâd (ra):
“–Evet! Ben ve ashâbınızdan bâzıları, çadırınızın çevresinde bulunuyoruz!” dedi.
Rasûlullâh (sav):
“–Arkadaşlarınla birlikte gidip hendek boyunca dolaş! Şu görünen süvârîler herhâlde düşman süvârîlerindendir, sizin için dolaşıyorlar, gafletinizden
yararlanarak ansızın baskın yapıp bâzılarınızı öldürmeyi umuyorlar!” buyurdu ve:
“Ey Allâh’ım! Onların şerlerini bizden uzaklaştır! Onlara karşı bize yardım et ve bizi onlara gâlip kıl! Bizi, Sen’den başka gâlip kılacak yoktur!” diye duâ etti.
Abbâd bin Bişr (ra), arkadaşlarıyla birlikte gitti. O sırada müşriklerin reisi Ebû Süfyân, bir süvâri birliğiyle hendeğin dar yerini dolaşıyordu.
Müslümanlar oraya yetiştiler, onları taş ve oka tuttular. Ben de onlarla birlikte durdum, müşrik süvârîlerine taş ve ok attık. Nihâyet onları zayıflattık,
yıprattık. Bir müddet sonra bozuldular ve yerlerine dönmek zorunda kaldılar. Rasûlullâh’ın yanına döndüğüm zaman, kendisini namazda buldum…
Allâh, Abbâd bin Bişr’e rahmet etsin! O her zaman Allâh Rasûlü’nün çadırını bekleyen ashâbdandı.” (Vâkıdî, II, 464) (Osman Nûri Topbaş, Hz. Muhammed Mustafa (sav)-II, Erkam Yay.)
Her Güne Bir Esma-ül Hüsna (Allah’ın En Güzel İsimleri)
el-Metîn:
Son derece güçlü, sağlam ve kuvvetli olan, kuvveti azalıp gevşemeyen çok dayanıklı olan demektir.
Kısa Günün Kârı
Hendek Gazvesi, ilâhî lutuf ile nâil olanan muvaffakiyettir.