- Katılım
- 2 Haz 2020
- Mesajlar
- 886
- Tepkime puanı
- 2,336
- Puanları
- 93
- Cinsiyet
Allah Dostluğu
Cenâb-ı Hak buyuruyor:
Bismillahirrahmanirrahim
“Sizin dostunuz (veliniz) ancak Allah’tır. Resûlüdür, iman edenlerdir; onlar
ki; Allah’ın emirlerine boyun eğerek namazı kılar, zekâtı verirler.” (Mâide, 55)
Rasulullah (sav) efendimiz buyurdular:
“Allah’ın buyruklarını gözet ki, Allah da seni gözetip korusun. Allah’ın (rızâsını)
her işte önde tut, Allah’ı önünde bulursun. Bir şey isteyeceksen Allah’tan iste.
Yardım dileyeceksen, Allah’tan dile!...” (Tirmizî, Kıyâmet 59)
Bir hadis-i kudsi de Allah Rasulü, Rabbından naklen şöyle buyurmaktadır: “Kim
benim bir dostuma düşmanlık ederse Ben ona harb ilan ederim. Kulum
kendisine farz kıldıklarımdan daha sevimli bir şeyle bana yaklaşamaz. Kulum
nafilelerle bana yaklaşmaya devam eder. Nihayet Ben onu severim. Ben onu
sevince de onun görmesi, duyması, tutması, yürümesi benimle olur. Benden bir
şey isteyince dileği kabul edilir. Bana sığındığında onu korurum.” (Buharî, Rîkak, 38)
Bu kudsî hadisin ışığında Allah dostluğuna ermenin yolu sağlam bir imandan
sonra, farzların edâsından ve nâfilelere devamdan geçmektedir. Nitekim tarih
boyunca Allah dostlarının düzgün bir ibâdet hayatının mevcudiyeti bunu teyid
etmektedir. Allah dostluğuna ermek bir müminin nihâî hedefidir. Bir Allah
dostunun özellikleri ise şöyle özetlenebilir:
1.İlâhî dâvete icâbetle imânı seçmiş,
2. Allah’tan her durumda râzı olmuş,
3. Farzları yerine getirip yasaklardan kaçınan,
4. Dünyada üstünlük ve riyâset sevdâsı gibi bir dâvâsı olmayan,
5. Dünya kaygısıyla mal toplamaya ve biriktirmeye yönelmeyen,
6. Dünyanın azlığına kanâatle sabreden, çokluğuna tasadduk ve infakla şükreden,
7. Övülmekle yerilmeyi müsâvî gören,
8. Allah’ın verdiği güzel hasletlerle ucbe kapılmayan,
9. Güzel ahlak sahibi,
10. Arkadaşlık ve dostluğunda kerem sahibi,
11. İnsanî ilişkilerinde hilm sahibi ve yük kaldıran,
12. Allah’ın teşvik ettiği güzel amellerle meşgul.
Bu sıfatlarla muttasıf; yâni Allah ile ilişkilerinde müstakim, insanlarla ilişkilerinde
sağlam, dünyaya karşı zâhid kimseler gerçek Allah dostu denilmeye lâyıktır.
(Prof. Dr. Hasan Kâmil Yılmaz, Altınoluk Dergisi Şubat-2004)
Cenâb-ı Hak buyuruyor:
Bismillahirrahmanirrahim
“Sizin dostunuz (veliniz) ancak Allah’tır. Resûlüdür, iman edenlerdir; onlar
ki; Allah’ın emirlerine boyun eğerek namazı kılar, zekâtı verirler.” (Mâide, 55)
Rasulullah (sav) efendimiz buyurdular:
“Allah’ın buyruklarını gözet ki, Allah da seni gözetip korusun. Allah’ın (rızâsını)
her işte önde tut, Allah’ı önünde bulursun. Bir şey isteyeceksen Allah’tan iste.
Yardım dileyeceksen, Allah’tan dile!...” (Tirmizî, Kıyâmet 59)
Bir hadis-i kudsi de Allah Rasulü, Rabbından naklen şöyle buyurmaktadır: “Kim
benim bir dostuma düşmanlık ederse Ben ona harb ilan ederim. Kulum
kendisine farz kıldıklarımdan daha sevimli bir şeyle bana yaklaşamaz. Kulum
nafilelerle bana yaklaşmaya devam eder. Nihayet Ben onu severim. Ben onu
sevince de onun görmesi, duyması, tutması, yürümesi benimle olur. Benden bir
şey isteyince dileği kabul edilir. Bana sığındığında onu korurum.” (Buharî, Rîkak, 38)
Bu kudsî hadisin ışığında Allah dostluğuna ermenin yolu sağlam bir imandan
sonra, farzların edâsından ve nâfilelere devamdan geçmektedir. Nitekim tarih
boyunca Allah dostlarının düzgün bir ibâdet hayatının mevcudiyeti bunu teyid
etmektedir. Allah dostluğuna ermek bir müminin nihâî hedefidir. Bir Allah
dostunun özellikleri ise şöyle özetlenebilir:
1.İlâhî dâvete icâbetle imânı seçmiş,
2. Allah’tan her durumda râzı olmuş,
3. Farzları yerine getirip yasaklardan kaçınan,
4. Dünyada üstünlük ve riyâset sevdâsı gibi bir dâvâsı olmayan,
5. Dünya kaygısıyla mal toplamaya ve biriktirmeye yönelmeyen,
6. Dünyanın azlığına kanâatle sabreden, çokluğuna tasadduk ve infakla şükreden,
7. Övülmekle yerilmeyi müsâvî gören,
8. Allah’ın verdiği güzel hasletlerle ucbe kapılmayan,
9. Güzel ahlak sahibi,
10. Arkadaşlık ve dostluğunda kerem sahibi,
11. İnsanî ilişkilerinde hilm sahibi ve yük kaldıran,
12. Allah’ın teşvik ettiği güzel amellerle meşgul.
Bu sıfatlarla muttasıf; yâni Allah ile ilişkilerinde müstakim, insanlarla ilişkilerinde
sağlam, dünyaya karşı zâhid kimseler gerçek Allah dostu denilmeye lâyıktır.
(Prof. Dr. Hasan Kâmil Yılmaz, Altınoluk Dergisi Şubat-2004)
