Allah beni şeref ve onur sahibi kılarak zengin kılmıştır

Abbasi Halifelerinden Abdullah ile dönemin meşhur muttaki âlimlerinden İmam Evzâî arasında geçen konuşma sırasında Halife İmam Evzâî’ye sahip olduğu malların hükmü hakkında sorar: İmam Evzâî şöyle cevap verir: "Allah seni kıyamet gününde hesaba çekecek ve yaptıklarının hesabını Allah’a vereceksin. Helalin hesabını da vereceksin, haramın da… Haram yolla elde ettiğin malların karşılığında Allah seni cezalandıracaktır."

Bu sözler üzerine fazlasıyla öfkelenen Abbasi Halifesi Abdullah elindeki asayla sertçe yere vurmaya başlar; bu sırada İmam Evzâî mütevekkil bir edayla "Allah benim velimdir. O ne güzel vekildir…" zikrini yüksek sesle söylemektedir.

Abdullah, İmam Evzâî’ye odayı terk etmesini emreder. Çıkarken de İmam Evzâî’ye doğru bir kese altın fırlatır. İmam yere düşen kese altına tenezzül etmez ve altını almayı reddeder. Vezirlerden birisi İmam Evzâî’ye altını işaret ederek almasını söyler. Vezirin yanına varıp altın kesesini alan İmam Evzâî, kesenin içerisindeki altınları çıkarıp vezirlerin ve orada bulunanların önlerine doğru serpiştirmeye başlar, boş keseyi de yere atar. İmam Evzâî bir kuruşa dahi tenezzül etmeden odadan çıkar. Tam çıkarken de şöyle söyler: "Allah beni şeref ve onur sahibi kılarak zengin kılmıştır."

İmam Evzâî vefat ettiğinde Halife Abdullah mezarına gider ve şöyle der: “Vallahi sen bana hakkı söylerken senden çekindiğim kadar kimseden çekinmezdim. Seni ne zaman karşımda görsem aslan görmüş gibi korkardım.” [Bidaye ve Nihaye; ibn Kesir]

Allah’ım bizlere dinin şerefini korumak için birkaç dünyalık menfaatlere tenezzül etmeyen takva zırhını kuşanmış âlimler ikram eyle.

Allah’ım bizlere izzeti ve şerefi sadece senin katında arayan âlimler bahşet.

Allah’ım ne pahasına olursa olsun haktan yana saf tutan, batıldan da içtinap eden muttaki âlimlerimizin sayısını arttır.(amin)

Alıntı

Bu günlerde "sen işini yap." Sözünü çok duydum ve kendime de hep tekrar ettim.
Bunun bir adım ötesi bu menkıbe olsa gerek. "Sen kulluğunu yap. Allah'a kulluk neyi gerektirirse onu. "
Önce kendime okudum.

Sanırım 12 13 yaşlarındaydım..

Semerkand medreselerinden birisinde herşeyden tenzih edilmiş sâfi duygularla hem ilim hemde manevi âhlak üzere dersler alırken bir defasında hayat felsefesi boyutunda tesir eden bir söz ile karşılaştım.

Dua ile karışık bir söylemdi..

Gel hüdânın huzuruna vurma kibirden dem
Gözlerden muhaf olmalı kem
Sen ile senden olan Allahü alem
Cennet dediğin sol yanında gizlidir

Maksat hakka kulluk ise duymasın elalem
El âlime hizmet nasibinde rızık olsun
Muktedir olan haktır adil olan odur
Sen muradın al gönlün duayla doldur

Geç..! dünyada sır'at'tan..
Nazlı gönüle surattan
Hakkı görmediğin her haktan
Etme murad zalimden
Uzak durma ilim ve alimden
Sevmeyi bilmediği belli ise halinden
Hakkı görmediğin işte ısrar etme

Elhamdülillah.. Her kelimesi hâlen aklımda.