- Katılım
- 2 May 2020
- Mesajlar
- 11,340
- Çözümler
- 5
- Tepkime puanı
- 33,031
- Puan
- 113
- Konum
- ⊰❂ 𝑰𝒔𝒕𝒂𝒏𝒃𝒖𝒍 ❂⊱
- Cinsiyet
“Ey Aşk’ın halinden anlayan adam!
Seni benden Serfiraz seven mi vardı?”
Ey yüreği şiir kokan yâr;
Gözlerinin fecr vakti mahmurluğuna yemin olsun ki ,
Aşk;Çoğusunun aceleyle söylediği üç notadan oluşuyordu…
Oysaki ben bu şarkı için bir ömür bekledim.
Pürsâfâ bir gönül taşımazken biz herkes gibi,
Sesinin renginden, âmâde düştüm Aşk’a can gibi…
Ey gözleri hüzün bakan yâr,
Gamzelerinin neşe saçan gölgesine yemin olsun ki;
Senin uykuların benim rüyalarımdır…
Her rüyanın tabiri bir şiirdir gönül hanemde..
Oysaki uykular kabuslara âmâde olduğundan beri;
Yuvası bozulmuş bir karınca gibi yüreğim,
Hangi yöne kaçsam duyulmuyor efganım!
Ey bana sabrı öğreten yâr,
Dinle bak şimdi arabesk bir şarkı yalnızlığında kelimeler;
“Musallaya âmâde gönlümü, yüreği şiir kokan yâre teslim ettim de,
Gözlerimde bekleyen tuzlu kelimeleri silemiyorum!
Zerresine kıyamadığım sevdamı, tütün kolonyasına yatırdım da,
Yârin “hüzün karası gözlerinden “ geçemiyorum!”
Serden geçtim,
Şiirden geçtim ,
Sükûttan geçtim,
Bir tek O yârdan geçemiyorum!
Yâr’dan geçemiyorum…
Şaire: Tuba Küçük
