İslam Affetmek Kötülüğü Unutmaktır

Rasûlullah (sav) efendimiz buyurdular:
“…Kul başkalarının hatalarını affettikçe Allah da onun şerefini ziyâdeleştirir…” (Müslim, Birr 69; Tirmizî, Birr 82)


Allah Rasûlü (sav) insanları hep affetmiştir. Canına kasteden, her türlü eziyet, işkence ve hakarette bulunan, evlatlarının ölümüne sebep olan, ordular hazırlayıp üzerine yürüyen

insanlar gelip af dilediklerinde Rasûlullah (sav) hepsini affetmiştir. Meselâ, kendisine sihir yaparak hastalanmasına ve ıztırap çekmesine sebep olan münâfık yahûdî Lebîd’i ve onu bu

işe teşvik eden kimseleri vahiy yoluyla öğrenmişti. Lâkin Lebîd’in ne yüzünü gördü ne de suçunu anıp başına kaktı. Ne hayatına kasteden Lebîd’i ne de mensup olduğu Benî Zurayk

Kabilesi’nden birini cezalandırdı. (İbn-i Sa’d, II, 197; Buhârî, Tıbb, 47, 49)

Hz. Âişe vâlidemiz:

“-Yâ Rasûlallah! Sihir yapan kimseyi teşhir edip rezil rüsvâ etsen olmaz mı?” dediğinde, Peygamber Efendimiz şu muhteşem cevabı verdi:

“-Allah Teâlâ bana şifâ verdi, ben de insanlar üzerine şerri yaymak ve onlara kötülük etmek istemem.” (Buhârî, Edeb, 56)

Hayber’in fethinden sonra yahûdi bir kadın Allah Rasûlü’nün yemeğine zehir koymuştu. Rasûlullah (sav) eti ağzına aldığında zehirli olduğunu fark etti. Kadın yemeğe zehir

koyduğunu îtirâf ettiği hâlde, Efendimiz (sav) onu affetti. (Buhârî, Tıbb, 66; Müslim, Selâm, 43)

Her Güne Bir Esma-ül Hüsna (Allah’ın En Güzel İsimleri)
el-Ğaffâr: Daima affedici olup, mağfireti, bağışlaması sonsuz olan, yeniden işlenen günahları örten, setreden ve affeden demektir

Kısa Günün Kârı
Çevremizdeki hâdiselere dikkatle baktığımızda, kendisine haksızlık edenleri affeden ve onların sıkıntılarına sabreden insanların, nihayetinde hep kârlı çıktığını görürüz. Affetmeyenler

o anda kârlı gibi görünseler de, zaman onların kaybettiğini açıkça göstermekte gecikmez.

Kötülüğü görmezden gelip unutmaya çalışıyorsun, aynı davranışla yeniden karşılaşıyorsun günümüz insanı problemli.